Alle artikelen
Tree of Forgetfulness/ Boom der vergetelheid/ l’arbre de l’oubli/ a bon fu frigiti door Laura Samson Rous en Hans Samson. 150 p. KIT Publishers, euro 29,50
Aan de slavernij lijkt nooit een eind te komen. Daarmee doel ik niet op Afrika en Azië, waar vandaag de dag nog steeds mensen worden verkocht, maar op de nakomelingen van de plantageslaven in de Nieuwe Wereld. Van de feodaliteit, de standenmaatschappij en de droevige uitbuiting van vrouwen en kinderen in Europa mag dan niets meer te merken zijn, voor de plantageslavernij in de Nieuwe Wereld lijkt dat niet op te gaan. De nakomelingen van de plantageslaven zouden er nog steeds de negatieve gevolgen van ondervinden. Aan dat slavernijverleden kan blijkbaar alles worden toegeschreven wat er maar met een mens fout kan gaan: gebroken gezinnen, echtelijke ontrouw, criminaliteit, slechte schoolprestaties, hoge bloeddruk en nog veel meer.
In Met eigen ogen proberen de nazaten van de Surinaamse plantageslaven te bewijzen dat de slavernij nog niet voorbij is, maar geen van de ondervraagden slaagt daarin. Inderdaad husselde de plantageslavernij vele etnische groepen door elkaar, maar dat deden de vele migraties in Afrika en Europa ook. Tienerzwangerschappen en buitenechtelijke geboorten komen onder de verre nakomelingen van de slaven relatief vaak voor, maar ook bij zwarte Zuid-Afrikaanse, blanke Deense en Noord-Amerikaanse tieners, wier voorvaderen niets met de plantageslavernij te maken hadden.
Dat de slaven in de Nieuwe Wereld meer Afrikaanse tradities zijn kwijtgeraakt dan de Afrikanen zelf, klopt evenmin. Een Ghanese hoogwaardigheidsbekleder op bezoek in Suriname beweerde onlangs precies het omgekeerde. Een van de pikantste interviews is ongetwijfeld het gesprek met Amma Asante, Amsterdams deelgemeenteraadslid en geboren in Ghana. Zij is zich bewust van het feit dat haar voorvaderen slaven hebben verhandeld. Maar voor haar is dat verleden afgesloten: ‘We have to move on.’ De roep om geldelijke genoegdoening vindt ze ’te plat voor woorden’.
Uit de interviews blijkt overigens dat de ondervraagden vaak geen idee hebben hoe de slavenhandel en de slavernij in elkaar staken, en de samenstellers hebben dat maar zo gelaten. Ze hebben evenmin de moeite genomen om die informatie op te nemen in voetnoten. Daardoor kan een geïnterviewde zonder tegenspraak beweren dat alle Nederlandse slavenschepen eerst naar Curaçao voeren. Een ander vindt het schandelijk dat de slaven uit Afrika zijn weggehaald zonder in de gelegenheid te zijn gesteld om ‘hun boeltje bij elkaar te pakken’. Hij heeft duidelijk geen idee onder welke omstandigheden de Afrikanen elkaar tot slaaf maakten. Ook worden de levensomstandigheden van de slaven in Afrika zonder enig bewijs als idyllisch afgeschilderd. Dat is in strijd met de feiten, want historisch onderzoek laat zien dat slaven in Afrika meer dan hun lotgenoten aan de andere kant van de oceaan te lijden hadden van rituele moorden, oorlogen en honger.
Het Afrikaanse aandeel in de slavenhandel en slavernij krijgt meer aandacht in het prachtige fotoboek Boom der vergetelheid, hoewel de bijschriften hun doel soms voorbijschieten. Zouden de auteurs zelf geloven dat op het pleintje voor het huis van slavenhandelaar Da Souza ‘miljoenen’ slaven zijn verhandeld? Ook in dit boek komen de gevolgen van de slavenhandel en slavernij ter sprake. De foto’s laten zien dat de nakomelingen van de slaveneigenaren en de slaven die in Afrika zijn gebleven, nu onder meer wonen in een stad als Cotonou in Benin: een droevige verzameling stoffige sloppenwijken van golfijzeren krotten. Een andere foto toont de verre nazaten van de Surinaamse plantageslaven op het besneeuwde, maar keurige aangeharkte, veilige en welvarende Bijlmerplein in Amsterdam. Het kan raar lopen in de geschiedenis.
Piet Emmer is bijzonder hoogleraar in de geschiedenis van de Europese expansie in het Atlantisch gebied aan de Universiteit Leiden. Hij is auteur van ‘De Nederlandse slavenhandel. 1500-1850’.
Dit artikel is exclusief voor abonnees
Hoge bloeddruk en echtelijke ontrouw
Met eigen ogen. Een hedendaagse kijk op de Surinaamse slavernij onder redactie van Clark Accord en Nina Jurna. 96 p. KIT Publishers, euro 10,00 Tree of Forgetfulness/ Boom der vergetelheid/ l’arbre de l’oubli/ a bon fu frigiti door Laura Samson Rous en Hans Samson. 150 p. KIT Publishers, euro 29,50 Aan de slavernij lijkt nooit...
Rekel
Wie wil weten hoe vaak een bepaald woord voorkomt in de dagbladpers staat voor een heidense klus: de leggers doorbladeren en turven. Maar als je je beperkt tot de laatste tien jaar heb je het een stuk gemakkelijker. Als je maar betaalt – of in dienst bent bij een krant – ga je digitaal naar...
De vooruitgang: de historicus die diplomaat bleef
Proefschriften, lezingen en studies kunnen ons beeld van het verleden ingrijpend veranderen. Gees van der Plaat rekent in haar proefschrift Eendracht als opdracht. Lieuwe van Aitzema's bijdrage aan het publieke debat in de zeventiende-eeuwse Republiek af met het negatieve imago van de zeventiende-eeuwse diplomaat en geschiedschrijver Van Aitzema. Een cynicus, een...
Lifestyle&trends: aapjes kijken
De hotspots van achttiende-eeuws Parijs. Lekker weg in de jaren dertig. Haute couture in de Middeleeuwen. Trends zijn van alle tijden. Culinaire avonturen, mode, wonen en uitgaan door de eeuwen heen. Blufpoker was het, bedoeld om te imponeren. De eerste diergaardes hadden met dierenliefde niets van doen. Alle zestiende- en zeventiende-eeuwers die een beetje meetelden,...
Stille getuigen: het bebloede kapje van Dorothea Visser
De geschiedenis laat haar sporen na. Monumenten, voorwerpen en graven herinneren aan bijna vergeten personen. Hun verhaal wordt hier verteld. Deze keer het kapje van Dorothea Visser (1819-1876) in het Katholiek Documentatie Centrum te Nijmegen. Dorothea Visser schrok in de vroege uren van vrijdag 1 december 1843 wakker van een hevige hoofdpijn. Het leek alsof...
Mijn verhaal: ’Langzaam begon ik iets te begrijpen van de Indonesische vrijheidsstrijd’
In 1946 werden de eerste dienstplichtigen naar Indonesië gestuurd om daar het Nederlandse gezag, tijdens de oorlog door de Japanners omvergeworpen, te herstellen. Wim Balijon (78) maakte deel uit van deze 7 December Divisie, die pas eind 1949, kort voor de souvereiniteitsoverdracht, naar Nederland terugkeerde. ‘Wat wist ik als eenvoudige arbeidersjongen van Indië? Helemaal niets....
Omwonenden hebben sinds de jaren twintig last van Schiphol
Volgens de rechter worden omwonenden niet genoeg beschermd tegen de geluidsoverlast van Schiphol. Al in de jaren twintig waren er klachten van omwonenden over de nieuwe luchthaven.
Duizend jaar weer in de Lage Landen
Waarom verloren de Spanjaarden de Slag bij Nieuwpoort? En bombardeerden de Engelsen Keulen in plaats van Hamburg? Weerhistoricus Jan Buisman reconstrueert meer dan duizend jaar weer in de Lage Landen. Hij worstelt vooral met tolrekeningen en schaalindelingen, maar ontdekt ook de momenten dat wind en regen een beslissende wending aan de geschiedenis gaven. Julius Caesar...
Het hoge woord: De laatste restjes tropisch Nederland
De recente politieke spanningen tussen Den Haag en de Antillen zijn terug te voeren naar het Statuut dat in 1954 de onderlinge Koninkrijksrelaties regelde. Nederland kan hierdoor geen bestuurlijke knopen doorhakken zonder instemming van de andere twee landen, die op hun beurt vasthouden aan de status-quo. Een klassieke patstelling. Het is een...
De gevleugelde woorden van Marcus Tullius Cicero
Zijn kracht lag in het gesproken woord, in een tijd dat gewapende generaals het voor het zeggen hadden. De Romeinse politicus Cicero klom op tot het hoogste ambt, maar vond een gewelddadig einde. Op 29 juni 2003 kwam ik in Berlijn Cicero tegen. Bij de zijstraat van Unter den Linden die naar de Amerikaanse ambassade...
Veertig jaar na het aftreden van Konrad Adenauer
Veertig jaar geleden, op 15 oktober 1963, nam Konrad Adenauer afscheid als bondskanselier van West-Duitsland. Tijdens de veertien jaren van zijn regering zette hij het verslagen land weer op de kaart als een stabiele democratie en trouwe bondgenoot van het Westen. Oud-Parool-correspondent in Bonn Herman Sandberg was erbij. Herman Sandberg, de nu 84-jarige oud-hoofdredacteur van...
Onderwijs is de beste remedie tegen kinderarbeid
Kinderarbeid roept bij velen heftige emoties op. Deels is dat een erfenis uit de negentiende eeuw, toen in Nederland een met de nodige drama omgeven strijd werd gevoerd tegen ‘kinderexploitatie’. Opmerkelijk is dat er sterke overeenkomsten zijn met de huidige acties tegen kinderarbeid. ‘Ja, die arme fabriekskinderen, ze worden vermoord naar ziel en naar lichaam,’...
