Over de moord in 1961 op Patrice Lumumba, de eerste premier van Congo na de onafhankelijkheid, zijn waarschijnlijk geen nieuwe onthullingen meer te verwachten. Die zitten dan ook niet in de documentaire Soundtrack to a Coup d’Etat, die de perverse rol ontrafelt van westerse landen bij de moord en vrijwel uitsluitend archiefbeelden toont.
Dit artikel krijgt u van ons cadeau
Wilt u ook toegang tot HN Actueel? Hiermee leest u dagelijks geschiedenisverhalen met een actuele aanleiding op onze website en ontvangt u exclusieve nieuwsbrieven. U kunt de eerste maand onbeperkt lezen voor € 1,99. Sluit hier een abonnement af en u heeft direct toegang.
De documentaire plaatst de gebeurtenissen met treffende beelden van politici op conferenties en in interviews in de context van de Koude Oorlog. Ook toont de film hoe de CIA jazz als cultureel wapen inzette. De inlichtingendienst organiseerde via tussenpersonen tournees van jazzmuzikanten in Afrikaanse landen om Amerika een hip imago te geven.
De jazzbeelden zorgen voor een geweldige soundtrack bij de film, die in 1960 begint met de omineuze verwensing van president Dwight D. Eisenhouwer dat hij Lumumba graag in een rivier met krokodillen ziet.
Het vervolg voelt als de kroniek van een aangekondigde moord. Met een voortreffelijk oog voor de geopolitieke ontwikkelingen legt de film stap voor stap de puzzelstukjes die tot de moord leiden. Daarbij roept het meedogenloze neokoloniale optreden van België en Amerika verbijstering op. De film haalt ook gebeurtenissen in de marge naar boven, zoals het nepbericht van anti-Castro-groepen dat de Cubaanse delegatie die in 1960 aanwezig was op een VN-conferentie kippen slachtte in hotelkamers. Het doet denken aan Donald Trumps bewering ruim zestig jaar later dat Haïtiaanse immigranten huisdieren eten.
