Popidool Taylor Swift steunt officieel de Democratische kandidaat Kamala Harris in de race om het presidentschap. Trump-aanhangers vrezen dat haar miljoenen fans (Swifties) de verkiezingen op 5 november kunnen beslissen. Maar bij eerdere presidentsverkiezingen had de steun van een celebrity zelden zichtbare invloed.
Meer historische context bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen? Schrijf u in voor onze gratis nieuwsbrief.
In de Amerikaanse politiek zijn endorsements door celebrities niets nieuws. Het is altijd plezierig als beroemdheden zich achter jouw politieke kandidaat scharen, of als ze zich juist tegen de opponent keren. Maar historisch gezien is er weinig bewijs dat die steun Amerikanen ook werkelijk overhaalt om op een kandidaat te stemmen. Toen Donald Trump in 2022 in Florida lunchte met de rapper en Holocaustontkenner Ye en de neonazi Nick Fuentes, leverde dat geen stemmen op. Veelzeggend over de Trump-aanhang: het stootte ook weinig Trumpies af.
Steun van Sinatra
Dat wil niet zeggen dat de steun van artiesten, zangers, acteurs of mediapersoonlijkheden, het Amerikaanse equivalent van bekende Nederlanders, helemaal zonder betekenis is. In het verleden was de zanger Frank Sinatra bijzonder actief op politiek gebied. Vanwege zijn Italiaanse achtergrond – hij was een kind van immigranten – was het nauwelijks verrassend dat Sinatra de New Deal steunde. Hij was nadrukkelijk aanwezig in de verkiezingscampagnes van Franklin Roosevelt, Harry Truman en Adlai Stevenson, de Democratische presidentskandidaat in 1952.
Dit artikel is exclusief voor abonnees
In 1960 voerden Sinatra en zijn collega-artiesten van de Rat Pack ook nog actief campagne voor Kennedy. Daarna bekoelde de liefde enigszins. De zanger was beledigd dat president Kennedy tijdens een bezoek aan Palm Springs in 1962 niet bij hem logeerde, maar bij collega Bing Crosby. Kennedy’s overweging was de reden voor Sinatra’s woede: de crooner had vermeende banden met de georganiseerde misdaad. De combinatie Italië en Las Vegas riepen altijd die verdenking op.
Mogelijk was Sinatra’s aankondiging dat hij in 1972 op Richard Nixon zou stemmen wel van invloed op weifelende kiezers. Maar zijn Democratische tegenstander George McGovern had grotere problemen dan het ontbreken van Sinatra’s steun. De populaire Elvis Presley, een nitwit op politiek gebied, kwam langs bij president Nixon in diens anti-drugscampagne. Toch is het onwaarschijnlijk dat Presleys optreden ook maar één kiezer beïnvloedde.
Sinatra was beledigd dat Kennedy niet bij hem logeerde
In de jaren zestig hadden musici uit de popwereld een legendarische afkeer tegen het establishment. Steun of geen steun maakte volgens hen geen verschil; de uitkomst was volstrekt voorspelbaar. De steun voor Republikeinen vanuit de wereld van de countrymuziek was wel een gegeven. Al moeten we wel vaststellen dat Taylor Swift, afkomstig uit Tennessee, in die omgeving ooit haar carrière begon.
Hip-hop voor Obama
Heeft een endorsement ooit verschil gemaakt in een verkiezingsstrijd? Het probleem is natuurlijk hoe je zoiets meet. Gaat iemand zeggen dat hij of zij op een kandidaat heeft gestemd omdat een celebrity dat ook deed? Onwaarschijnlijk.
Als het effect van beroemde steun ergens zichtbaar was, dan was het in de Obama-campagne van 2008. Toen sprak de koningin van zwart Amerika, televisiepersoonlijkheid Oprah Winfrey, zich al in mei 2007 uit voor de presidentskandidaat. Ze was ook niet te beroerd om met Barack en Michelle Obama campagne te voeren.
Het lijdt geen twijfel dat haar endorsement in dit geval wel degelijk verschil maakte: zwarte kiezers kregen nog eens voorgeschoteld hoe uniek Obama’s kandidatuur was en wat een kans dit was om een Afro-Amerikaan tot president te kiezen. Maar zouden die zwarte kiezers zonder Oprah niet naar de stembus zijn gekomen? Niemand die het weet.
De combinatie van een mooie slogan en een verzameling bekende musici zorgde datzelfde voorjaar voor een superhit van will.i.am, de leider van The Black Eyed Peas. Een aantal artiesten, voornamelijk zwarte Amerikanen, zongen op een hip-hop manier een tekst die in zijn geheel bestond uit quotes van Obama. Nadat Obama de voorverkiezingen in New Hampshire had verloren, sprak hij daar een toespraak uit met het thema ‘Yes We Can’. Will.i.am en andere celebrities zongen de woorden van Obama’s speech in een zwart-wit-video, die naar schatting al meer dan 22 miljoen keer bekeken is.
Politieke endorsements zijn belangrijker en aantoonbaar succesvoller dan die van celebrities. In maart 2008 lieten senator Ted Kennedy en Caroline Kennedy, de dochter van JFK, weten dat zij Obama steunden tijdens de Democratische voorverkiezingen. Het was een doodsklap voor Hillary Clinton. In 2020 won Joe Biden de voorverkiezingen in South Carolina dankzij de steun van afgevaardigde Jim Clyburn, en kon hij van daaruit de nominatie verkrijgen.
Aan de andere kant won Donald Trump in 2016 de voorverkiezingen terwijl niemand van de politieke of maatschappelijke elite hem steunde. Integendeel. Het kan verkeren: inmiddels durft geen Republikein zich meer tegen de oud-president te keren. De paar die het wel doen, baren opzien. En of zij kiezers beïnvloeden, staat te bezien.
Swifties naar de stembus
Zou het verschil maken dat Taylor Swift op 10 septemb eropen en bloot heeft verklaard dat ze Kamala Harris steunt? Met haar 276 miljoen volgers trekt ze zeker de aandacht. Maar je mag betwijfelen of ze Trump-aanhangers kan overhalen om de ene kandidaat te laten vallen voor de andere.
De kracht van een endorsement van Taylor Swift mag niet worden onderschat
Veel belangrijker dan het uitspreken van steun waren Swifts acties in 2020 en 2022 om haar Swifties – ze is vooral populair bij Amerikanen onder de veertig – te overtuigen zich te laten registreren en naar de stembus te gaan. Haar oproep maakte een meetbaar verschil: op National Voting Registration Day kwamen er 35.000 nieuwe kiezers opdagen op Vote.org. Als jongeren het verschil gaan maken bij de verkiezingen in 2024, zoals ze dat deden in 2020 en 2022, dan mag de kracht van een endorsement door Taylor Swift niet worden onderschat.
Openingsbeeld: Frank Sinatra en John F. Kennedy. Bron: ANP.
