Home Tijdschrift

Tijdschrift

  • Gepubliceerd op: 11 april 2005
  • Laatste update 07 apr 2020
  • Auteur:
    Wim Berkelaar
  • 2 minuten leestijd

Het altijd wat voornaam ogende tijdschrift De Gids (2005/2) wijdt een speciaal nummer aan Johan Huizinga. De bekendste historicus van Nederland, schrijft redacteur Willem Otterspeer in de inleiding van dit nummer, ‘wordt in Nederland bepaald niet aanbeden. Er is over het algemeen een groot gebrek aan largesse in onze cultuur en aan klassieken doen we niet. We weten niet hoe we met ze om moeten gaan en we weten niet hoe we ze moeten uitgeven.’

 
Misschien heeft Otterspeer zich inmiddels te veel vereenzelvigd met W.F. Hermans, wiens biografie hij momenteel schrijft. Hermans klaagde op zijn oude dag ook steen en been over het gebrek aan grootheid van de Nederlandse cultuur. Otterspeer, toch in de kracht van zijn leven, debiteert nu dezelfde onzin.

Want onzin is het. Kort na zijn dood werden de verzamelde werken van Huizinga uitgegeven, in de jaren tachtig gevolgd door een driedelige briefwisseling. En alsof dat niet genoeg was, verschenen er de laatste decennia ook nog verscheidene proefschriften en een heuse beeldbiografie over zijn werk. Huizinga in Nederland niet aanbeden? Het omgekeerde is het geval. Huizinga is inmiddels juist uitgeroepen tot de pilaarheilige van historisch Nederland. Voorheen besmeurden critici als Menno ter Braak, Jacques de Kadt, Pieter Geyl en (jawel!) W.F. Hermans zijn standbeeld nog wel eens, vooral vanwege zijn cultuurpessimistische uitingen in de jaren dertig en veertig. Maar die kritiek werd hun niet in dank afgenomen.

Tegenwoordig meet niemand zich meer met Huizinga, maar wordt hij keurig bestudeerd – als was hij een klassiek auteur uit een ver verleden. Met die bestudering is overigens niets mis, zoals de boeiende opstellen in dit nummer over onder meer de ontvangst van zijn werk in Frankrijk en Italië bewijzen. De aardigste bijdrage is van Catrien Santing, die schrijft over Huizinga’s verhouding tot de vrouw. Huizinga ontmoette op hoge leeftijd de tweede vrouw van zijn leven. Die maakte zoveel harstocht in de 65-jarige historicus los dat hij ’s middags regelmatig de gordijnen sloot om de liefde te bedrijven met zijn veertig jaar jongere echtgenote. Kijk, dat wil je weten. 

  

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Begrijp het heden, begin bij het verleden: met HN Actueel leest u historische achtergronden bij het nieuws van vandaag. Nu de eerste maand voor maar 1,99.

Nieuwste berichten

Scène uit het grote offensief
Scène uit het grote offensief
Recensie

Blunders en rivaliteit kostten mensenlevens in de Slag om de Schelde

Dat Zeeland met de Slag om de Schelde het grootste Nederlandse slagveld werd in de Tweede Wereldoorlog had niet gehoeven. Het was anders gelopen als de Britse legeraanvoerder Bernard Montgomery minder eigengereid was geweest. Zijn rivaliteit met de geallieerde opperbevelhebber Dwight Eisenhower hielp ook niet mee, blijkt uit de documentaire Het grote offensief. De film...

Lees meer
Amsterdam leverde zijn Joden uit aan de Duitsers, concludeert het NIOD
Amsterdam leverde zijn Joden uit aan de Duitsers, concludeert het NIOD
Recensie

Amsterdam leverde zijn Joden uit aan de Duitsers, concludeert het NIOD

Eerst waren er excuses van het Amsterdamse gemeentebestuur, pas daarna verscheen het bijbehorende onderzoek van het NIOD. Beide trekken dezelfde conclusie: de gemeente gaf volle medewerking aan het beleid van de Duitse bezetter om Amsterdam judenrein te maken. Maar waar burgemeester Femke Halsema koos voor het perspectief van de slachtoffers, staat het NIOD vooral stil...

Lees meer
Atatürks secularisme putte uit Franse bronnen 
Atatürks secularisme putte uit Franse bronnen 
Nieuws

Atatürks secularisme putte uit Franse bronnen 

De beweging van de Jonge Turken, die zich aan het begin van het twintigste eeuw inzette voor de modernisering van het vaderland, liet zich door Franse ideeën inspireren. Dat laat historicus Remzi Çağatay Çakırlar zien in zijn proefschrift, waarop hij onlangs in Leiden promoveerde.  In 1925 gaf de intellectueel en Jonge Turk Abdullah Cevdet een...

Lees meer
Speelfilm <i>Perla</i>: communisten ruïneren jong stel
Speelfilm <i>Perla</i>: communisten ruïneren jong stel
Recensie

Speelfilm Perla: communisten ruïneren jong stel

We mogen denken dat we ons lot in eigen hand hebben, maar de speelfilm Perla dwingt tot bescheidenheid. Daarin ruïneert het communistische regime in Tsjechoslowakije het leven van een jong stel. Het drama opent met de inval in 1968 in Tsjechoslowakije door de legers van het Warschaupact. Daarna schakelt de film over naar 1981 in...

Lees meer