Net als zijn broer en zus raakte Jos Palm als jongere in de ban van de SP, destijds een maoïstische sekte. In zijn nieuwe boek beschrijft hij wat hem dreef en hoe hij uiteindelijk teleurgesteld raakte.
Dit artikel krijgt u van ons cadeau
Wilt u ook toegang tot HN Actueel? Hiermee leest u dagelijks geschiedenisverhalen met een actuele aanleiding op onze website en ontvangt u exclusieve nieuwsbrieven. U kunt de eerste maand onbeperkt lezen voor € 1,99. Sluit hier een abonnement af en u heeft direct toegang.
In 2012 publiceerde Jos Palm, oud-hoofdredacteur van Historisch Nieuwsblad en oud-presentator van radioprogramma OVT, het boek Moederkerk. Hierin beschreef hij aan de hand van de levensgeschiedenis van zijn moeder de ontwikkelingen van de katholieke kerk in de twintigste eeuw. Het is een ontroerend verhaal van een zeer vrome vrouw die zich vanaf de jaren zestig niet alleen verraden voelt door de snel ‘moderniserende’ kerk, maar ook door haar kinderen. Die keren zich af van de kerk en drie van de zes worden actief in de maoïstische sekte die de SP in die jaren was.
Meer boekrecensies lezen? Schrijf u in voor onze gratis nieuwsbrief.
In Kind van Maria en Mao stelt Palm (1956) zichzelf centraal en beschrijft hij zijn kinderjaren binnen het ultrakatholieke gezin en hoe hij als ijverige misdienaar zich volledig op zijn plek voelde. Maar de jeugdrevolte van de jaren zestig bereikt ook het Achterhoekse dorpje Zeddam. Als zijn oudste zus in Nijmegen gaat studeren raakt die vrijwel onmiddellijk in de ban van ‘de revolutie’, die zich niet alleen in de jungle van Vietnam of Zuid-Amerika voltrekt, maar ook in Nederland dient te ontvlammen. In haar kielzog trekt ze een jongere zus en Jos mee, die beiden actief worden in de SP.
Historische BoekenCast
Luister naar de Historische BoekenCast met Jos Palm, een podcast over boeken die geschiedenis maken. Blijf op de hoogte van de belangrijkste nieuwe geschiedenisboeken en luister elke maand naar boekbesprekingen en interviews met schrijvers.
Palm laat zien dat al zijn broers en zusters moeite hadden hun weg in het leven te vinden, terwijl de kerk geen houvast meer bood. Voor drie van hen leek het alsof de maoïstische beweging hen boven zichzelf uittilde en weer zin en betekenis aan hun leven gaf. Het was alsof ze ‘weer echt mochten geloven’, alsof ze hun oude zekerheden hadden hervonden.
Kind van Maria en Mao schildert deze ontwikkeling, en de teleurstelling die Palm uiteindelijk ervoer, op fraaie en beeldende wijze. Maar ‘het verhaal van een generatie’ is dit boek niet. Palm vertelt weinig over wat die Nederlandse maoïsten bezielde en wat ze dachten. Het is een goed verhaal, maar particulier. Dat het maoïsme in het zuiden van Nederland relatief meer succes had dan elders valt niet alleen te verklaren uit de extreme behoefte aan dogmatische zekerheid van sommige ex-katholieke jongeren.
Kind van Maria en Mao. Het verhaal van een generatie
Jos Palm
224 p. Atlas Contact, € 22,90
Bestel bij Libris.
