Napoleon werd geboren op 15 augustus 1769. Volgens allerlei legenden, die waarschijnlijk door hemzelf tijdens zijn verblijf op sint Helena de wereld in werden gestuurd, zou zijn moeder van hem bevallen zijn op een tapijt waarop een van de helden van Homerus ‘llias waren afgebeeld. In werkelijkheid werd hij geboren op het katholieke feest van Maria-ten-hemel-opneming.
Stalin (echte naam; Jozef Djoegasjvili) werd geboren op 6 december, het feest van de heilige Nicolaas, die in Rusland op goddelijk niveau wordt aanbeden als beschermheilige van Rusland. Stalin veranderde van priesterstudent in gangster en communist en nam een andere naam aan en een andere geboortedatum, namelijk 21 december. Hitler werd geboren op 20 april 1889, een Stille Zaterdag, tussen Goede Vrijdag en Pasen. In 1919 viel zijn verjaardag op Pasen, de opstanding, evenals in 1924 en 1930. Rond 1918/1919 veranderde hij van gewone burger/soldaat in de welbekende ‘Führer’ met een messiaanse opdracht. Alle drie deze dictators, die Europa hebben gevormd, werden geboren op een religieus beladen feestdag en niet die van de minsten: de moeder van Jezus, een heilige op goddelijk niveau en de zoon van God. Het betreft in alle drie gevallen een kerkelijk hoogfeest dat omgeven is met religieuze ceremonieën. Alle drie dictators hebben via hun religieus beladen geboortedatum een connectie (in hun eigen beleving) met het oude, afgezette regime. De laatste tsaar heette Nicolaas; Stalins’ geboortedatum was het feest van de heilige Nicolaas. Napoleons geboortedatum was gerelateerd aan Maria; de laatste koningin heette Marie Antoinette. Hitlers geboortedatum was gerelateerd aan Jezus en dus verbonden met het Heilige Roomse Rijk in de Middeleeuwen, dus het christelijke land bij uitstek in Europa en de wereld, waarvan de Duitse en Oostenrijkse keizerrijken de voortzetting waren. Alle drie waren zelfverklaarde atheïsten, die het geloof en de kerk tot hun speelbal maakten en/of overgingen tot vernietiging van kerkelijke gebouwen en vervolging van gelovigen. Alle drie waren het ook voormannen van een nieuwe tijd en een nieuwe religie, namelijk de idealen van de Franse Revolutie, het stalinisme en het nazisme. Voor dictatorschap is blijkbaar een bepaald talent nodig, een nieuwe filosofie, een meedogenloosheid, maar ook een religieuze geboortedatum, die een relatie heeft met het oude regime, waardoor deze dictators menen goddelijke bescherming te genieten en een messiaanse opdracht te hebben. Napoleon werd geboren op 15 augustus 1769 in Ajaccio op Corsica. Hij was het vierde kind van vader Carlo Maria Bonaparte en van moeder Maria Laetitia bonaparte. De eerste twee kinderen stierven (de eerste heette ook Napoleon), daarna kwam Joseph en dan de eigenlijke Napoleon. De zussen hadden alle zes een voornaam Maria, evenals vader en moeder. De eerste drie zussen stierven al vrij snel en heetten alle drie Maria Anna. Waarschijnlijk begon hiermee al de worsteling met Maria in de familie. Napoleon werd namelijk geboren op Maria-ten-hemel-opneming, een katholiek feest. Corsica wasnet gedurende veertien jaar zelfstandig en onafhankelijk, maar werd in 1769 verkocht door Genua aan Frankrijk. In 1755 hadden de rebellen onder Pasquale Paoli zichzelf onafhankelijk verklaard, eigen instituties opgericht (een universiteit, een congres op democratische leest) en zich onder bescherming gesteld van de heilige Maria. Het nieuwe volkslied ging ook over Maria. De Fransen waren echter sterker en wonnen de beslissende slag, waarna Corsica Frans werd . De vader van Napoleon (studeerde rechten in Pisa) had eveneens meegevochten met de rebellen, maar zodra voor hem duidelijk werd dat de oorlog was verloren, koos hij eieren voor zijn geld. Hij ging in Franse dienst als assessor en werd in de adelstand verheven. Hierdoor verkreeg hij voor zijn oudste zonen een studiebeurs. Toen Napoleon vijftien was en hij op de officiersopleiding zat, overleed zijn vader. Napoleon zou uiteindelijk de vaderrol overnemen in het gezin, dat inmiddels acht kinderen telde. In 1789 vond de Franse revolutie plaats en koning Lodewijk de zestien en zijn koningin Marie Antoinette kwamen onder de guillotine. Napoleon keerde terug naar Corsica, evenals Pasquale Paoli, die na de Coriscaanse nederlaag naar Engeland was gevlucht. Deze meneer Paoli werd door Napoleon geadoreerd, maar Paoli was niet zo te spreken over de Bonapartes, waarvan de vader immers de kant van de Fransen had gekozen . Hun wegen scheidden weer; Napoleon koos net als zijn vader voor Frankrijk, terwijl Paoli nog probeerde met Engelse steun Corsica onafhankelijk te maken, hetgeen mislukte. Corsica was wel nog twee jaar Engels, maar werd door de Fransen heroverd. Op het eind van het liedje vluchtte in 1795 Paoli weer naar Engeland, waar hij tot aan zijn dood in 1807 woonde. De vete tussen de rebellen van Paoli en de Bonapartes namen zo’n hoge vlucht dat de Bonapartes zelfs van het eiland moesten vluchten in 1793. In 1796 werd Corsica definitief Frans. In 1796 trouwde Napoleon met Josephine de Beauharnais, die al twee kinderen uit een eerder huwelijk had. Haar eigenlijke voornaam was Marie-Joseph Rose. In 1804 werd hij keizer en zij keizerin. Met haar bleef hij gehuwd tot 1809, waarna hij zich van haar liet scheiden (ze kregen geen kinderen) en trouwde met de oudste dochter van het Oostenrijkse keizer, genaamd Marie-Louise, waarbij hij een zoon kreeg. Ook Marie-Louise werd keizerin, maar aangezien Josephine dat ook bleef waren er nu dus twee keizerinnen. In 1807 had Napoleon een verhouding met een Poolse gravin Maria Waleska, waar hij eveneens een kind bij kreeg. Deze drie vrouwen bleven de drie belangrijkste vrouwen in zijn leven, al had hij in de loop der jaren genoeg avontuurtjes. Alle drie droegen de voornaam Maria. Napoleon was ongeveer veertien jaar alleenheerser, – eerst consul vanaf 1799, later keizer. Vanaf de Franse Revolutie (1789) tot aan zijn vertrek naar St. Helena (1815 ) werden er zeven coalitieoorlogen uitgevochten tussen Frankrijk en allerlei Europese coalities. De meeste veldslagen werden geleverd tegen Oostenrijk – het Heilige Roomse Rijk – en Rusland. In Oostenrijk was Frans de tweede keizer met tot 1807 Maria Theresia Bourbon als keizerin. Na haar overlijden in 1807 trouwde Frans opnieuw met Marie-Louise van Oostenrijk( 1807-1816). Op het moment van de inval in Rusland in 1812 was Alexander de eerste tsaar en hij was getrouwd met Louise Maria Augusta van Baden, terwijl de keizerin weduwe van de 1801 vermoorde tsaar Paul de eerste Maria Fjodorowna heette. In 1807 viel het Franse leger Portugal binnen, waar op dat moment een Maria koningin was. In 1808 volgde Spanje en ook daar zat een Maria op de troon: Maria Louise. Je kunt natuurlijk zeggen dat Maria een bijzonder populaire naam was in die tijd. Echter, in een tijd waarin de medische wetenschap nog niet zo ver was als vandaag de dag, was het leven vaak afhankelijk van wat het lot met je voorhad. In een katholieke context, waarin heiligenverering en kerkdiensten centraal stonden en men net zo gemakkelijk een kaars opstak als wij heden ten dage naar de dokter gaan, was het van groot belang aan welke kant de heiligen stonden. Aangezien Corsica een bijzondere relatie had met Maria en zij in Napoleons familie eveneens in hoog aanzien stond, begon daar de worsteling. Het conflict tussen de Bonapartes en de Corsicaanse vrijheidsstrijders lijkt zich bij Napoleon te hebben toegespitst op de vraag, aan welke kant Maria stond. Na de overwinning van de Fransen op de Corsicanen leek Maria aan de kant van Napoleon te staan, maar hij kon daar nooit zeker van zijn. Dus deed hij er alles aan om elke vrouw die Maria heette aan zijn kant, of in elk geval onder controle te krijgen. Opeens had hij zelfs drie Maria’s die min of meer aan zijn kant stonden in de personen van de twee keizerinnen en de maîtresse Maria Waleska. Ook de volkeren met een Maria als koningin, tsarina of keizerin moesten onder zijn controle komen. In 1814 kwam Lodewijk de XVlll aan de macht, getrouwd met een Maria, maar zij stierf in 1810. Met deze invalshoek is Napoleons expeditie naar Egypte, waarbij hij een grote groep geleerden op sleeptouw nam, in een ander licht te bezien. Naast het avontuur, het exotische land, de wens om Engeland in het hart te raken, speelde waarschijnlijk ook een religieuze factor mee. Napoleon zocht de plekken waar Mozes zou zijn geweest en bezocht vanuit Egypte het Heilige Land en Nazareth. Nadat hij de slag bij de berg Tabor had gewonnen op de Turken, woonden hij en zijn officieren een heilige mis bij. Ze lieten zich uitgebreid voorlichten door paters van het Heilige Land over de Maria Boodschap: de verkondiging door de engel Gabriël aan de maagd Maria dat zij Christus ter wereld zou brengen. (Zie [i]Napoleon in Egypte [/i]van Paul Strathern) Net als bij Stalin lijkt Napoleon te zijn geobsedeerd door de heilige van zijn geboortedatum het. Het is alsof ze allebei de heilige van hun geboortedatum , die tevens gerelateerd is aan het vorige regime, in ere wilden herstellen met zichzelf in de hoofdrol.
