Abortus is na de uitspraak van het Amerikaanse Hooggerechtshof afgelopen zomer in dertien staten weer verboden. Het maakt de Hollywood-film Call Jane uiterst actueel. Die toont hoe een vrouwencollectief in 1968 in Chicago vrouwen aan een veilige abortus hielp.
Abortus was in 1968 vrijwel overal in de Verenigde Staten nog verboden. Rijke vrouwen konden een veilige illegale abortus betalen, armlastige vrouwen ondergingen schimmige abortuspraktijken in duistere achterbuurten. Vaak met ernstige complicaties – in het ergste geval de dood – als gevolg. Een groep vrouwen richtte in 1969 in Chicago het clandestiene netwerk The Jane Collective op om vrouwen uit alle rangen en standen aan een veilige abortus te helpen.
Meer recensies van historische films lezen? Schrijf u in voor onze gratis nieuwsbrief.
In Call Jane kijken we door de ogen van een zwangere vrouw uit de betere middenklasse naar de werking van het netwerk. De vrouw, die met haar man en tienerdochter in een suburb van Chicago woont, heeft een hartkwaal, waardoor haar zwangerschap levensbedreigend is. Omdat artsen haar geen abortus toestaan – het leven van het kind gaat boven dat van de moeder – meldt ze zich bij The Jane Collective. De vrouw is onder de indruk van het idealisme en zet zich na de ingreep voortaan in voor het collectief.
Een mooi staaltje feministische bewustwording, maar doordat Call Jane focust op één vrouw komt het grotere verhaal over de strijd om abortus er bekaaid vanaf. De film memoreert aan het einde even snel de arrestatie in 1972 van zeven vrouwen van The Jane Collective. Zij konden rekenen op lange gevangenisstraffen, maar werden gered door het Roe v. Wade-arrest van het Hooggerechtshof in 1973. Dat maakte abortus in alle staten legaal, waarna de aanklacht werd ingetrokken en het collectief werd opgeheven. Hopelijk hoeft het niet weer te worden opgericht.
