In 1386 kocht Maria Greca, een voormalig slavin op Mallorca, de slaaf Pere Mertell. Ze liet hem direct vrij, maar bepaalde wel dat hij zijn eigen aankoopbedrag moest terugbetalen. Kort daarna leende Greca geld aan een slavin, Lucia, die daarmee zichzelf vrij kon kopen.
Maria Greca was een alleenstaande vrouw die zelfstandig belangrijke financiële besluiten kon nemen. Zulke vrouwen waren er veel meer in laatmiddeleeuws Zuid-Europa, betogen Michelle Armstrong-Partida en Susan McDonough in het tijdschrift Past&Present. Daarmee leek Zuid-Europa meer op het noorden dan veel historici denken.
Meer lezen over de Middeleeuwen? Schrijf u in voor onze gratis nieuwsbrief.
Het is een populair idee dat de huwelijkspatronen in Noord- en Zuid-Europa heel verschillend waren. In het zuiden trouwden vrouwen veel jonger en waren zij vrijwel nooit single. Het noordelijke patroon, met latere huwelijken en meer zelfstandigheid voor vrouwen, zou gunstig zijn geweest voor de ontwikkeling van een moderne economie vanaf de late Middeleeuwen. Met hun onderzoek morrelen de auteurs aan dit idee van een duidelijk onderscheid tussen noord en zuid.
De onderlinge verschillen tussen Zuid-Europese single vrouwen was groot. Zo regelde op een Grieks eiland ene Isabella haar nalatenschap, die vooral bestond uit luxe juwelen. Andere vrouwen dienden als slaven of slecht betaalde krachten in huishoudens. Of ze hadden een zwaar bestaan aan de sociale onderkant van de samenleving, bijvoorbeeld als bedelaressen. Maar hoe moeilijk hun leven soms ook was, ook in het zuiden van Europa kwamen alleenstaande vrouwen voor en namen zij zelfstandig besluiten. Net als in het noorden.
