Home Oltmans

Oltmans

  • Gepubliceerd op: 18 juni 2009
  • Laatste update 07 apr 2020
  • Auteur:
    Paul Arnoldussen
  • 2 minuten leestijd

Op 28 mei 2001 mocht ik een avondje in het Parool Theater voorzitten over de controversiële journalist Wim Klinkenberg (1923-1995). Klinkenberg was een bevlogen aanhanger van de Sovjet-Unie en van het vrije woord. Althans, het vrije woord hier. In de Sovjet-Unie lag dat weer wat anders, vond hij. Deze dialectiek kon hij trouwens met groot enthousiasme verdedigen.

Aanleiding van de bijeenkomst, met Willem Oltmans en Hans Verploeg van de Nederlandse Vereniging van Journalisten, was een ruimhartig gebaar. Het bestuur van de Stichting Willem Oltmans, onder voorzitterschap van niemand minder dan Willem Oltmans zelf, had besloten een tweejaarlijkse Willem Oltmansprijs voor onafhankelijke journalistiek in te stellen. Deze eerste keer ging de prijs, tienduizend gulden, postuum naar Wim Klinkenberg. Zijn weduwe zou hem, zo meldden alle dagbladen, op 10 juni tijdens een feestelijke bijeenkomst in ontvangst nemen.

Het avondje in het Parool Theater had een wat merkwaardig verloop, al was het maar omdat Willem Oltmans moeite had zich bij het onderwerp te houden. Eigenlijk vond hij Oltmans interessanter dan Klinkenberg. Mevrouw Klinkenberg was ook present; zij en Oltmans ontmoetten elkaar hier voor het eerst en ze bleken elkaar niet echt te liggen. Niks aan te doen, hoefde ook niet.

De prijs ontsnapte verder aan mijn aandacht, ik dacht er pas weer aan toen Oltmans op 30 september van dit jaar overleed. Hoe was het verder afgelopen met die prijs, wie had hem eigenlijk gewonnen in 2003, en zou de Stichting Willem Oltmans al een kandidaat hebben voor 2005?

Een paar telefoontjes later was ik volledig op de hoogte. Dat avondje in het Parool Theater had Willem Oltmans tot nieuwe inzichten gebracht. Het feestje op 10 juni lastte hij af. Hij zou de prijs niet geven aan mevrouw Klinkenberg. Hij zou iets anders met dat geld gaan doen, stimuleren van heruitgaven van Klinkenberg of zo.

Jammer genoeg is hij daar niet aan toegekomen. En kennelijk verveelde zijn eigen speeltje hem snel, want in 2003 is de prijs ook niet uitgereikt. En die nog steeds bestaande stichting danste naar het pijpen van Oltmans en heeft het allemaal maar gelaten.

Prettig mens, die Oltmans. Maar Klinkenbergs vuistdikke biografie van Prins Bernhard wordt binnenkort wel weer herdrukt. Zonder subsidie van de Stichting Willem Oltmans.

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Begrijp het heden, begin bij het verleden: met HN Actueel leest u historische achtergronden bij het nieuws van vandaag. Nu de eerste maand voor maar 1,99.

Nieuwste berichten

Chemische wapens in de Oudheid: bekogelde Hannibal zijn vijand met giftige slangen?
Chemische wapens in de Oudheid: bekogelde Hannibal zijn vijand met giftige slangen?
Artikel

Chemische wapens in de Oudheid: bekogelde Hannibal zijn vijand met giftige slangen?

De Verenigde Staten leggen sancties op aan Sudan omdat het leger chemische wapens zou hebben gebruikt in de burgeroorlog in het land. Volgens The New York Times zette de Sudanese legerleider Burhan chloorgas in bij gevechten met de paramilitaire eenheid Rapid Support Forces (RSF). Tijdens de Eerste Wereldoorlog gebruikten Duitse soldaten al chloorgas bij Ieper,...

Lees meer
Britse soldaten van de Light Brigade worden afgeslacht door de Russen op 25 oktober 1854. Geschilderd door Richard Caton Woodville, 1897.
Britse soldaten van de Light Brigade worden afgeslacht door de Russen op 25 oktober 1854. Geschilderd door Richard Caton Woodville, 1897.
Interview

’Voor Poetin heeft de claim op de Krim iets spiritueels, net als voor Catharina de Grote’

Tijdens de collegedag Het Russische imperium op 26 juni vertelt historicus Ivo van de Wijdeven over de geschiedenis van de Krim. Hij geeft voorproefje van wat hij die dag gaat vertellen: ‘De Krim is de mythische geboortegrond voor zowel de Oekraïners als de Russen.’ ‘De Krim is al eeuwenlang een twistpunt en daardoor de ideale...

Lees meer
Glas-in-loodraam in de kathedraal van Chartres
Glas-in-loodraam in de kathedraal van Chartres
Interview

Middeleeuwse kunst moest mooi én stevig zijn

Middeleeuwse kunst moest lang meegaan. Kunsthistoricus Jan van Daal ontdekte dat kunstenaars en opdrachtgevers contracten sloten over de duurzaamheid van kunstwerken.  ‘Kerken of gilden die in de Middeleeuwen een groot kunstwerk zoals een groot glas-in-loodwerk wilden laten maken, dachten na over hoelang dat mee moest gaan,’ vertelt Van Daal, schrijver van het proefschrift On Durable...

Lees meer
Woodrow Wilson en Edith Wilson
Woodrow Wilson en Edith Wilson
Artikel

Schandaal rond Bidens gezondheid: hij is niet de eerste president die zijn ziekte verzweeg

Uit een nieuw boek blijkt dat Joe Bidens gezondheidsproblemen tijdens zijn presidentschap erger waren dan gedacht. In 1919 probeerde president Woodrow Wilson zijn ziekte ook zoveel mogelijk uit de publiciteit te houden. Zijn vrouw Edith Wilson hield hem uit de wind en nam allerlei taken van hem over. In het boek Original Sin schrijven journalisten dat...

Lees meer