‘Gevaarlijke dwaasheid en een karikatuur.’ Dat tweette het Auschwitz-Birkenau Museum over een scène in Hunters, een serie met Al Pacino op Amazon Prime.
Hunters draait om nazi-jagers in de jaren zeventig, die moeten voorkomen dat oorlogsmisdadigers in de Verenigde Staten een Vierde Rijk stichten. In de serie zitten flashbacks naar de Tweede Wereldoorlog, waarin de makers de gruwelen van de Holocaust extra hebben aangezet met verzinsels. Een van die verzinsels irriteerde het Auschwitz-Birkenau Museum. In een schaakspel tussen een kampwacht en een Joodse schaakmeester zijn de schaakstukken vervangen door gevangenen, die op een geblokt grasveld staan. Het ‘spel’ draait om hun levens.
Met dit soort fictie spelen de makers Holocaust-ontkenners in de kaart, vindt het Auschwitz-museum: het is nergens voor nodig om wreedheden uit de duim te zuigen, want er zijn genoeg echte gruwelijkheden geweest.
Bedenker David Weil verdedigt de schaakscène als ‘representatief waarheidsgetrouw’. Het schaakspel heeft weliswaar niet plaatsgevonden, maar het had gekund, vindt hij.
Ook in de rest van de serie schuwt Weil overdrijving niet. Dat begint al met de openingsscène, die speelt tijdens een barbecue op een warme zomerdag in 1977, in een typisch Amerikaanse tuin met zwembad. De dag lijkt perfect. Maar dan herkent een van de gasten de heer des huizes als de nazi die haar familie heeft uitgemoord. De gezellige vader achter de barbecue is in werkelijkheid de ‘slager van Arlav’. Betrapt kiest de man voor de aanval. Hij pakt zijn pistool, schiet zijn gezin en zijn gasten dood en bewaart de Holocaust-overlever tot het laatst: ‘Je dacht dat de oorlog voorbij was,’ zegt hij als hij haar vermoordt. ‘We zij nu hier. Overal.’
Vanwege het over the top-geweld is Hunters wel vergeleken met Inglourious Basterds (2009) van Quentin Tarantino, een oorlogsfilm die ook niet bekendstaat om zijn realisme en subtiliteit.
Onder meer The Times of Israel doet de serie af als Jewsploitation: exploitatie van Joods leed.
Dit artikel is exclusief voor abonnees
