Nederlandse journalisten, sliepen jullie? Vrijwel geen medium bracht een van de meest belangwekkende berichten van dit voorjaar: voor het eerst krijgt een buitenaardse locatie monumentenstatus. Mare Tranquillitatis, schouwtoneel van de beroemdste kleine stap ooit, is uitgeroepen tot erfgoed. Dat moet de krater en de landingsmodules die daar liggen vrijwaren van beschadiging, roof of exploitatie. Door Amerikanen, want de wet is voorlopig alleen van toepassing in de VS.
De timing is geen toeval; de maan is helemaal terug van weggeweest. In 2024 moeten opnieuw mensenvoeten in het poederige regoliet wegzakken. Van een vrouw dit keer, NASA is met haar tijd meegegaan. Hoewel, eerste? Een van de Apollo-bemanningsleden liet heel ondeugend een Playboy achter.
Het naaktblad is niet het enige merkwaardige maanobject; het kersverse monument bevat een grandioos assorti aan golfballen, foto’s, poppetjes, plaques en vlaggen. Ook dit zwerfvuil is historische waarde toegekend. Zelfs de zakjes met ontlasting die de astronauten achterlieten, vallen onder de one small step act en moeten blijven liggen. En terecht. Het mag niet hoogstaand zijn, het blijven relicten.
Mijn voorstel zou zelfs zijn om deze wet wereldwijd te maken en uit te breiden naar álle buitenaardse menselijke objecten. Boven onze hoofden zweven prestigeprojecten van allang opgedoekte staten. Er zijn sondes die het al decennia volhouden in het vacuüm op minder technologie dan mijn magnetron. Tezamen vormen ze een staalkaart van alle aspiraties, hoogmoed en gekkigheid van de mensheid in de afgelopen zeventig jaar. Dat moeten we beschermen.
Gelukkig zijn de mooiste technologische wonderkabinetten ook zonder monumentenstatus inmiddels door afstand gevrijwaard van menselijke bemoeizucht. De Voyager I en II-sondes hebben ons zonnestelsel al jaren geleden verlaten; ze feesten in de interstellaire ruimte alsof het 1977 is. Hoe zitkuil en bruin behang wil je het hebben: aan boord zijn zelfs gouden platen voor de eventuele vinders.
Behalve Chuck Berry en Mozart horen de ongetwijfeld met stomheid geslagen groene mannetjes bij afspelen ook een welkomstboodschap, namens de gehele mensheid uitgesproken door voormalig nazi Kurt Waldheim. Net als de centerfold voor de eeuwigheid gestold in politieke incorrectheid. De ruimte als niet op te schonen archief – ideaal.
