Home Ineke Sluiter over haar held: Toni Morrison

Ineke Sluiter over haar held: Toni Morrison

  • Gepubliceerd op: 26 aug 2020
  • Update 13 okt 2022
  • Auteur:
    Alies Pegtel
Ineke Sluiter over haar held: Toni Morrison

Hoogleraar Griekse taal- en letterkunde Ineke Sluiter is sinds juni president van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. Ze bewondert de Afro-Amerikaanse schrijfster Toni Morrison om haar moed. ‘Morrison schreef over het racisme en de discriminatie die ze aan den lijve had ondervonden.’

Wanneer maakte u kennis met Toni Morrison?

‘Ik vermoed in 1993. Dat was het jaar waarin Toni Morrison (1931-2019) de Nobelprijs voor literatuur ontving. Maar zonder enige twijfel ben ik haar in elk geval het jaar daarna gaan lezen.’

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Begrijp het heden, begin bij het verleden: met HN Actueel leest u historische achtergronden bij het nieuws van vandaag. Nu de eerste maand voor maar 1,99.

Waarom weet u dat zo zeker?

‘In 1994 verbleef ik in het gezelschap van een groep internationale wetenschappers in het Harvard’s Center for Hellenic Studies in Washington. We deden ieder ons eigen onderzoek, maar als residentials waren we sterk op elkaar aangewezen en we hadden het over letterlijk alles. Dat heeft me veel gebracht; ik ben door mijn buitenlandse collega’s met andere ogen gaan kijken naar mijn eigen onderzoek naar opvattingen over taal in de Griekse Oudheid. Bijvoorbeeld door niet alleen naar ideeën over grammatica te kijken, maar ook naar de Griekse gedachten over vrijemeningsuiting. En ik ben andere auteurs gaan lezen, bijvoorbeeld Toni Morrison.’

En?

‘Ze schrijft prachtig. Haar bijzondere, creatieve taalgebruik zorgt ervoor dat je onmiddellijk wordt meegevoerd door  haar verhalen. De roman Jazz is een muziekstuk, zo ritmisch geschreven. Haar bekendste werk, Beloved, gaat over een moeder die haar dochtertje doodt om haar te beschermen tegen slavenjagers. Een moeder die kindermoord pleegt: het had zo uit een klassieke tragedie kunnen komen. Het briljante zit ’m in het begrip van de situatie, in de drijfveren van juist deze moeder en de brute context van de slavernij.’

Toni Morrison  in 1979.

Was ze een heldin?

‘Zeker. Haar werk maakt duidelijk dat verhalen heel belangrijk zijn om levenservaringen te delen. Daardoor ga je met andere ogen naar de wereld kijken.’

Wat is haar belangrijkste wapenfeit?

‘Ik zou bijna zeggen: dat ze er was. Zij is de vertolker van een stem die in de literatuur nog nauwelijks had geklonken; die van een zwarte Amerikaanse vrouw. Ze schreef over het racisme en de discriminatie die ze zelf aan den lijve had ondervonden, en nam ook deel aan het politieke debat. Daar was moed voor nodig, durf om in het openbaar op te treden.’

‘Morrison gaat het politieke debat aan’

Morrisons stem werd wel gehoord: ze won de Nobelprijs voor literatuur.

‘Zeker, ze is bij leven gelauwerd en maakt deel uit van de Amerikaanse Canon. Oprah Winfrey heeft er met haar Book Club sterk aan bijgedragen dat Morrisons werk brede bekendheid kreeg.’

Ziet u parallellen met uw eigen leven?

‘Net als zij heb ik ook de drang om kennis over te dragen. Zij doet dat door haar boeken, maar ze gaf ook college, net als ik. Maar Toni Morrison kan ik alleen maar bewonderen, en ik mag hopen dat er parallellen zijn.’

Alies Pegtel is historicus en journalist.

 

Dit artikel is gepubliceerd in Historisch Nieuwsblad 9-2020

Nieuwste berichten

Beatrice de Graaf
Beatrice de Graaf
Column

Geen socials, maar salons

Het contrast kon niet groter zijn. Enerzijds de serene salon in Hotel d’Avary, het achttiende-eeuwse stadspaleis waar de Nederlandse ambassadeur in Parijs resideert. En waar ambassadeur Jan Versteeg een Frans-Nederlands gezelschap van wetenschappers en beleidsmakers had uitgenodigd om in alle rust en beslotenheid in gesprek te gaan over de internationale betrekkingen. We spraken over politiek...

Lees meer
Vuilnis wordt opgehaald door militairen vanwege staking bij de Stadsreiniging, Amsterdam 1955
Vuilnis wordt opgehaald door militairen vanwege staking bij de Stadsreiniging, Amsterdam 1955
Artikel

Niet iedereen was blij met de Kliko: ‘Mensen donderen hun vuil in die emmer en laten zich niet meer zien’

Drie of vier grote plastic bakken op wieltjes in de tuin: niemand kijkt er meer van op. Maar de ontvangst van de ‘vuilbak’ in de jaren zeventig en tachtig was niet altijd enthousiast. Ondingen zijn het, mopperde een ouder echtpaar dat op een flatje driehoog in Sneek woonde. In de Leeuwarder Courant mochten ze in...

Lees meer
Burgers aan de macht door Arnout van Cruyningen
Burgers aan de macht door Arnout van Cruyningen
Recensie

De macht van de landsadvocaat

Nee, de raadpensionaris of landsadvocaat was geen ‘minister-president van de Republiek’. Arnout van Cruyningen legt uit hoe het wel zat. Wie weet nog wie Aert van der Goes, Paulus Buys, Adriaen Pauw, Gaspar Fagel, Isaäc van Hoornbeek of Pieter Steyn waren? Waarschijnlijk doet de naam Jacob Cats wel een bel rinkelen, maar in het collectieve...

Lees meer
Bruin Café de Prins in Amsterdam 1974
Bruin Café de Prins in Amsterdam 1974
Interview

‘Nederland moet historische kroegen beter beschermen’

Bruine kroegen verdwijnen in rap tempo. In het boek Authentieke Amsterdamse bruine kroegen onderzoekt stadsgids en curator Peter Quatfass de geschiedenis van 38 historische cafés. Quatfass pleit ervoor om deze kwetsbare kroegen meer te steunen. Hoe ziet een typische Amsterdamse bruine kroeg eruit? ‘Die moet een goed behouden interieur hebben en bruin zijn van kleur,...

Lees meer
Loginmenu afsluiten