Peperdure grachtenpanden, marmeren stoepen en mooie meiden. Ter gelegenheid van de Dag van de Amsterdamse Geschiedenis, 26 juni aanstaande, een beeldverhaal over Amsterdam bezien door de ogen van een zeventiende-eeuwse toerist.
Rond 1600 is reizen vooral voorbehouden aan diplomaten, handelaren, pelgrims en een enkele jonge aristocratenzoon. Maar in de loop van de zeventiende eeuw strijken steeds vaker toeristen neer in Amsterdam, om een paar dagen door te brengen in de machtigste stad van de Republiek.
Om goed voorbereid op weg te gaan nemen ze voor vertrek reisgidsen door. Wat mag je niet missen, en welke delen van de stad kun je beter links laten liggen?
Architectuur staat hoog op het must see-lijstje van de toerist. Grootste publiekstrekker is het fonkelnieuwe Stadhuis met zijn vermaarde beeldhouwwerk. Maar ook de grote kerken zijn een bezoek waard. Favoriet is de Nieuwe Kerk, waar zowel de graftombe van Admiraal de Ruyter bewonderd wordt als het grote orgel. En als je de Westertoren beklimt, kun je bij helder weer Leiden zien liggen.
Dan gaat de tocht naar de Beurs, om met eigen ogen de internationale bedrijvigheid te zien. De toegang bedraagt zes stuivers, maar zeventiende-eeuwse toeristen hebben wel wat te besteden.
Bij een verblijf in Amsterdam mag ook een bezoek aan een van de vele liefdadigheidsinstellingen niet ontbreken. De sociale voorzieningen van de Republiek kunnen rekenen op waardering van de buitenlandse gasten. Vooral populair is het Rasphuis, waar gevangenen Braziliaans hardhout raspen tot poeder voor de verfindustrie. Elk jaar in augustus is het tuchthuis vrij toegankelijk voor publiek.
Wanneer de verplichte bezienswaardigheden zijn afgewerkt, is het tijd voor ontspanning. Bij het IJ vergapen de toeristen zich aan het woud van masten in de haven. Opvallend zijn ook de vele winkels in de Kalverstraat en de Nieuwendijk. Amsterdam is vermaard om zijn boekhandels. Hier vinden buitenlanders alle boeken en prenten die in eigen land niet te verkrijgen zijn.
Als de avond valt wordt het druk op de Zeedijk. Dit is de plaats voor vertier. De dames van plezier lachen, in de muziekhuizen wordt tot in de vroege morgen gedanst.
Het nachtleven mag er best zijn, maar het mooiste van Amsterdam is toch de grachtengordel. Panden zo groot als paleizen, met stoepen van zwart of rood marmer. Sommige panden hellen iets voorover, merken de toeristen op. De grachten zijn prachtig, jammer dat het er zo ongelooflijk stinkt.
Dit artikel is exclusief voor abonnees
