In Suriname kijkt men reikhalzend uit naar de oplevering van een nieuw archiefgebouw in 2008. De regering wil dan Surinaams archiefmateriaal dat nu in Nederland is opgeslagen, terugbrengen naar Suriname.
‘Een groot deel van ons archief ligt in Nederland,’ zegt minister van Binnenlandse Zaken Maurits Hassankhan, ‘bijna al het materiaal van voor 1845. Die archieven zijn híér gevormd, er zitten originele documenten bij over de afschaffing van de slavernij. Het is allemaal materiaal van Suriname dat gewoon in zijn totaliteit terug moet; daarover is destijds ook een protocol van overdracht ondertekend.’
Vijf jaar geleden uitte Hassankhan, toen historicus en voorzitter van de Archiefcommissie, zijn bezorgdheid over de staat van de nationale archieven van Suriname. Inmiddels is Suriname bezig met een nieuwe Archiefwet, waarin de conservering en ontsluiting van archieven beter worden geregeld.
Ook verder is er de afgelopen jaren veel gebeurd in het Surinaamse archiefwezen. Vooral op het gebied van training: er is aanzienlijk meer deskundigheid in huis. Veel kwetsbaar materiaal is op microfiches gezet en het Landsarchief heeft een uitgebreide nieuwe website (www.landsarchief.sr). Het gebouw waar de documenten nu zijn opgeslagen oogt minder troosteloos. De emmers die her en der het hemelwater moesten opvangen zijn gelukkig niet meer nodig.
Toch is de situatie nog altijd zeer nijpend. Rita Tjien Fooh, lid van het managementteam van het Landsarchief: ‘De depots zijn niet gekoeld. Papier wordt poreus vanwege de vochtigheid. Bepaalde kranten worden door insecten aangetast. En er is nog steeds sprake van personele onderbezetting, zeker nu onze taken zich uitbreiden.’
Er wordt dan ook uitgekeken naar de oplevering van het nieuwe archiefgebouw, waar de archieven uit Nederland op een verantwoorde manier kunnen worden ondergebracht. Hassankhan: ‘Uiteraard ga ik er niet voor ijveren om welk stuk dan ook terug te halen zolang het gebouw niet gereed is. Maar wel kunnen er al gesprekken over gevoerd worden.’
Tjien Fooh verheugt zich op de terugkeer van de documenten: ‘Neem de gouverneursarchieven. In het begin van de twintigste eeuw zijn die naar Nederland gebracht. Het is gedeeld erfgoed, maar het gaat over Suriname. Die archieven horen thuis in Suriname. Het is een verplichting om ze terug te brengen, vooral aan onze onderzoekers.’
Dit artikel is exclusief voor abonnees
