Antonio Tajani, de Italiaanse voorzitter van het Europese Parlement, heeft een historische blunder begaan.
Tajani sprak in februari tijdens een herdenkingsbijeenkomst in Basovizza, op de grens van Italië en Slovenië. Hier vermoordden tijdens de Tweede Wereldoorlog Joegoslavische communisten een groot aantal vermeende fascisten, onder wie vooral ook veel onschuldige Italianen. Tajani beëindigde zijn speech met: ‘Lang leve Italiaans-Istrië, lang leven Italiaans-Dalmatië!’
Dit was merkwaardig en historisch ongepast, want deze gebieden liggen nu in Kroatië. Honderd jaar geleden, in de nasleep van de Eerste Wereldoorlog, bezette de Italiaanse dichter Gabriel d’Annunzio de stad Rijeka (Fiume) en stichtte er een fascistische stadstaat. Tijdens het kortstondige bestaan heeft hij Slavische bewoners van de Adriatische kust hardhandig onderdrukt en laten vermoorden. Uit woede over de ‘territoriale claims’ van de parlementsvoorzitter stapten de Sloveense en Kroatische partijen uit de Europese Volkspartij, waartoe behalve Tajani’s Forza Italia! ook de Nederlandse en Duitse christen-democraten behoren.
Op Twitter escaleerde het. Violeta Bulc, Sloveens Europees Commissielid, nodigde Tajani uit om herdenkingsplekken in Slovenië te bezoeken en meer te leren over de duistere geschiedenis van Italiaans fascisme op Sloveense bodem. Tajani reageerde met een cryptisch ‘Geschiedenis is geschiedenis’, waarop sommige twitteraars hem uitscholden voor ‘fascist’. De voorzitter van het Europese Parlement vergat het decorum van zijn functie en schold terug: ‘Communisten!’ De kwestie werd nog pijnlijker toen bleek dat op de bijeenkomst in Basovizza ook Italiaanse neofascisten waren gespot. Euractiv, een toonaangevende EU-nieuwssite, schreef: ‘Een Twitter-oorlog is één ding, maar Tajani die zich samen met [vicepremier] Salvini vertoont op bijeenkomsten waar skinheads fakkeloptochten houden is een grotere blunder.’
Tajani reageerde met een verontschuldiging: ‘Het was niet mijn bedoeling om iemand te beledigen. Ik wilde gewoon een boodschap brengen van vrede tussen volkeren, opdat dat wat is gebeurd nooit weer gebeurt.’ Tegenstanders nemen daar geen genoegen mee. Na het vertrek van de partijen uit de Europese Volkspartij beraden enkele oppositiepartijen zich op een afzettingsprocedure voor de parlementsvoorzitter. Of dit nog gaat lukken vóór de Europese verkiezingen in mei is de vraag, maar de hele kwestie toont Tajani’s ongelijk: geschiedenis is zeker geen geschiedenis.
Dit artikel is exclusief voor abonnees
