Home Niks gezien

Niks gezien

  • Gepubliceerd op: 14 januari 2004
  • Laatste update 07 apr 2020
  • Auteur:
    Paul Arnoldussen
  • 2 minuten leestijd

Maandelijks roept dit tijdschrift getuigen van historische gebeurtenissen op hun herinneringen op papier te zetten. Bij dezen meld ik me. Ik was de afgelopen weken van zeer nabij getuige van maar liefst twee historische gebeurtenissen.


Zaterdag 15 november waren we in Istanbul. Zo tegen een uur of elf dronken we een potje thee op een terras bij het Topkapi-paleis. Prachtig uitzicht over Istanbul en de Marmara-zee. Hoe lieflijk lag de stad aan onze voeten. Bootjes voeren af en aan, grote zwermen meeuwen scheerden over het water, in de lucht hing een grote rode luchtballon. Boekje gelezen, nog eens ingeschonken, een paar uur blijven zitten.
Die avond hoorden we van de bomaanslagen van rond twaalf uur die middag. Niks gezien? Niks gezien. Niks gemerkt van opwinding of zo? Niks gemerkt. Nu waren die aanslagen in Taksim, en die wijk lag nou net buiten ons blikveld, maar toch. Geen helikopters, geen geluid van explosies – niks.
Drie weken later, 6 december, was ik op de Dam. Jakkes, dat zag er er akelig uit. Een man met lange haren lag op zijn rug in een plas bloed. Dood, vermoedelijk. Een paar meter verder probeerde een jonge vrouw, bloedvlekken in haar gezicht, zich op te richten. Omstanders liepen op haar toe. Daaromheen: veel taxi’s, schreeuwende mensen. Dat een verkeersongeluk zo’n ravage kon aanrichten! Hier was hulp geboden, zoveel was mij wel duidelijk. Ik wilde mijn mobieltje al pakken om 112 te bellen, maar een man naast me zei dat dat al gebeurd was. Gelukkig. Kon ik weg, ik hou niet zo van bloed, en bovendien ben ik laf.
Ik deed wat ik moest doen en anderhalf uur later was ik weer op de Dam. Een drukte van belang. De zaak was afgezet, mannen in witte pakken zaten op hun knieën en bestudeerden het wegdek. Hier en daar markeerden driehoekige kegels de plekken die kennelijk voor het onderzoek van belang waren. Politieagenten maanden ons tot doorlopen. Vagelijk vond ik het wat merkwaardig dat die oproep ook voor mij gold. Ik was hier anderhalf uur eerder immers geweest en toen was er geen politieagent te bekennen. Komen zij als mosterd na de maaltijd en zullen ze mij de toegang ontzeggen? Het irrationele van de redenering zag ik ook wel in, dus ik hield mijn mond maar. Dit alles terzijde.
Waar het om gaat: pas door die mannen in witte pakken en die afzetting had ik in de gaten dat het om een aanslag ging. Achteraf was het ook een wat vreemd tafereel voor een verkeersongeluk. Maar een aanslag, het was gewoon niet bij me opgekomen. Ik bedoel maar: de historische gebeurtenissen kunnen zich pal voor je ogen afspelen, maar je moet er wel oog voor hebben.

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Begrijp het heden, begin bij het verleden: met HN Actueel leest u historische achtergronden bij het nieuws van vandaag. Nu de eerste maand voor maar 1,99.

Nieuwste berichten

Scène uit het grote offensief
Scène uit het grote offensief
Recensie

Blunders en rivaliteit kostten mensenlevens in de Slag om de Schelde

Dat Zeeland met de Slag om de Schelde het grootste Nederlandse slagveld werd in de Tweede Wereldoorlog had niet gehoeven. Het was anders gelopen als de Britse legeraanvoerder Bernard Montgomery minder eigengereid was geweest. Zijn rivaliteit met de geallieerde opperbevelhebber Dwight Eisenhower hielp ook niet mee, blijkt uit de documentaire Het grote offensief. De film...

Lees meer
Amsterdam leverde zijn Joden uit aan de Duitsers, concludeert het NIOD
Amsterdam leverde zijn Joden uit aan de Duitsers, concludeert het NIOD
Recensie

Amsterdam leverde zijn Joden uit aan de Duitsers, concludeert het NIOD

Eerst waren er excuses van het Amsterdamse gemeentebestuur, pas daarna verscheen het bijbehorende onderzoek van het NIOD. Beide trekken dezelfde conclusie: de gemeente gaf volle medewerking aan het beleid van de Duitse bezetter om Amsterdam judenrein te maken. Maar waar burgemeester Femke Halsema koos voor het perspectief van de slachtoffers, staat het NIOD vooral stil...

Lees meer
Atatürks secularisme putte uit Franse bronnen 
Atatürks secularisme putte uit Franse bronnen 
Nieuws

Atatürks secularisme putte uit Franse bronnen 

De beweging van de Jonge Turken, die zich aan het begin van het twintigste eeuw inzette voor de modernisering van het vaderland, liet zich door Franse ideeën inspireren. Dat laat historicus Remzi Çağatay Çakırlar zien in zijn proefschrift, waarop hij onlangs in Leiden promoveerde.  In 1925 gaf de intellectueel en Jonge Turk Abdullah Cevdet een...

Lees meer
Speelfilm <i>Perla</i>: communisten ruïneren jong stel
Speelfilm <i>Perla</i>: communisten ruïneren jong stel
Recensie

Speelfilm Perla: communisten ruïneren jong stel

We mogen denken dat we ons lot in eigen hand hebben, maar de speelfilm Perla dwingt tot bescheidenheid. Daarin ruïneert het communistische regime in Tsjechoslowakije het leven van een jong stel. Het drama opent met de inval in 1968 in Tsjechoslowakije door de legers van het Warschaupact. Daarna schakelt de film over naar 1981 in...

Lees meer