In kringen van de Parijse ‘beau monde’ was drugsgebruik en -verslaving eind negentiende eeuw een veel voorkomend fenomeen. Vooral het gebruik van morfine was wijdverbreid en riep verschillende reacties op, zo stelt Jos ten Berge in het artikel ‘In een zacht suizende extaze’. Morfinisme en morfinomanie in decadent Parijs, een iconografie’ in De Negentiende Eeuw 2007/2.
Morfinegebruik stond symbool voor het decadente verlangen van kunstenaars en intellectuelen naar inspiratie en verheffing boven de massa. Er ontstond een ware morfinomanie, die tot uiting kwam in vermeend superieure ‘morfinekunst’, die enkele decennia de toon aangaf. Pas tegen het einde van de Belle Epoque werden de schadelijke effecten van morfineverslaving algemeen bekend en kregen bezorgde commentaren in de media en kunstuitingen de overhand.(TR)
Dit artikel is exclusief voor abonnees
