Op 15 juli herdenken de Litouwers dat zij zeshonderd jaar geleden de ridders van de Duitse Orde versloegen in de slag bij Tannenberg. De herdenking is doordrenkt met anti-Poolse sentimenten.
De slag bij Tannenberg – Žalgiris in het Litouws, Grunwald in het Pools – vond plaats in 1410.
Samen met de Polen versloegen de Litouwers de Duitse ridders onder een gezamenlijke groothertog-koning, Jogaila – in Polen Wladislaw II geheten. Zij wisten aldus hun onafhankelijkheid te bewaren, maar in de eeuwen daarna zou Litouwen binnen de gemeenschappelijke Pools-Litouwse staat – de Rzeczpospolita – steeds meer aan betekenis inboeten. De Duitsers waren dan wel buiten de deur gehouden, de Poolse politieke en culturele invloed in Litouwen groeide. Van de regen in de drup dus.
Latere ontwikkelingen, zoals de verpoolsing van de clerus en de Poolse bezetting van Vilnius van 1920 tot 1940, zouden het anti-Poolse sentiment verder aanwakkeren. Dat kwam begin jaren negentig, toen Warschau prompt de ‘bedreigde’ positie van de Poolse minderheid in Zuidoost-Litouwen aan de orde stelde, weer bovendrijven.
Reden te meer voor de Litouwers om in de aanloop naar de herdenking op 15 juli vooral de eigen dappere rol tijdens ‘Žalgiris’ centraal te stellen. Daarbij benadrukken zij dat groothertog-koning Jogaila Litouwer van geboorte was. Litouwen kreeg bijval uit onverwachte hoek. Een Poolse krant heeft de eigen regering een gebrek aan enthousiasme voor ‘Grunwald’ verweten en de Litouwers, die al met de voorbereidingen voor de herdenking waren begonnen, aan als lichtend voorbeeld aangeprezen.
Dit artikel is exclusief voor abonnees
