‘Journalisten maken de geschiedenis toegankelijk, het zijn chroniqueurs,’ vindt E.F.M. Naaijkens. Hij is eens met de stelling van deze maand, dat journalisten beter over geschiedenis schrijven dan historici. Van de 220 forumdeelnemers onderschrijft 21 procent de stelling; 57 procent is het ermee oneens.
Van die laatste groep hebben veel respondenten namelijk geen hoge pet op van journalisten in het algemeen. Volgens A.B. Gellekink denken journalisten dat ze ‘overal verstand van hebben’ – ten onrechte, gezien ‘de dagelijkse flutverhalen in de krant’. Ook L. Eijsman vindt dat journalisten leiden aan ‘bovenmatige zelfwaardering’, terwijl de kwaliteit van hun werk in Nederland ‘ernstig onder de maat’ blijft.
L. van Houten denkt dat dat komt doordat journalisten meer geven om ‘sensatie’ dan om betrouwbare informatie. Volgens B. Soens bezondigen journalisten die over geschiedenis schrijven zich veelvuldig aan ‘tendentieuze artikelen, het negeren van bronnenmateriaal dat niet in hun kraam te pas komt en het toepassen van hedendaagse opvattingen op situaties in het verleden’. J. Kwakman laat de geschiedschrijving dan ook liever over aan historici. ‘Een goede en gedegen weergave van de feiten prevaleert boven de waan van de dag.’
Niet dat historici niets van journalisten kunnen leren. Volgens E. Clemens beschikken zij over ‘meer kennis van zaken’, maar moeten ze ‘zich wél realiseren voor welk publiek zij schrijven’; ‘Is hun werk gericht op een lekenpubliek, dan is een meer journalistieke schrijfstijl op zijn plaats.’ J.T. de Heus vindt dat historici die onvoldoende beheersen. Hun werk is ‘gortdroog, overmatig feitelijk en langdradig’. Daarom leest hij liever historische boeken van journalisten.
Dat geldt ook voor T.G. Huitinga, die schrijft dat journalisten ‘minder last van wetenschappelijke sinecures’ hebben. H.C.M. Geelhoedt prijst het talent van journalisten om een verhaal ‘op een aantrekkelijke en aansprekende manier’ over te brengen. ‘Historici, behoudens enkelingen, beheersen die kunst niet.’
Sommige respondenten kiezen geen partij. ‘Het heeft allebei voor- en nadelen,’ vindt J. Krul. ‘Journalisten weten minder over geschiedenis, maar kunnen die beter overbrengen. Historici weten meer, maar kunnen dat soms slechter overbrengen.’ Volgens W.J. Klop zou het probleem zijn opgelost wanneer historici hun werk ‘op leesbaarheid laten toetsen door journalisten’.
Maar is er eigenlijk wel sprake van een tegenstelling? ‘Veel journalisten hebben een historische opleiding,’ weet P. van den Hende. ‘Dus daarmee komt het mooi weer bij elkaar.’
– Bas Kromhout
LEZERSFORUM
DE STELLING VAN DEZE MAAND:
‘JOURNALISTEN SCHRIJVEN BETER OVER GESCHIEDENIS DAN HISTORICI’
EENS 21%
ONEENS 57%
GEEN MENING 22%
OPVALLEND
‘Historici zijn de bron, journalisten zijn tussenpersonen.’
– J.J. Vis
DE STELLING VAN VOLGENDE MAAND:
‘DE ROOMS-KATHOLIEKE KERK HAD NOOIT HET CELIBAAT MOETEN INVOEREN’
MEEDOEN
Lezers van wie het e-mailadres bekend is bij de redactie krijgen een uitnodiging toegestuurd. Stuur om u aan te melden een bericht naar redactie@historischnieuwsblad.nl. Meedoen kan ook via www.historischnieuwsblad.nl.
Dit artikel is exclusief voor abonnees
