De lezers van Historisch Nieuwsblad zijn de hausse aan Nederlandse biografieën nog niet zat. Van de 182 mensen die deze maand hebben gereageerd is 74 procent het oneens met de stelling ‘In Nederland worden te veel biografieën geschreven’. Slechts 11 procent is het hiermee eens.
‘Een goede biografie is een feest om te lezen,’ vindt P.A.T. Oden. ‘Het leukste genre in de non-fictie!’ jubelt een anonieme respondent. Volgens Riet Zweistra blijven biografieën ‘altijd boeien’ omdat ze de geschiedenis ‘een gezicht’ geven. J.T. de Heus denkt dat mensen, ‘of ze het nou willen toegeven of niet’, steevast nieuwsgierig zijn naar andermans echte verhaal.
Biografieën zijn ‘onontbeerlijk voor een juist inzicht in onze geschiedenis’, schrijft Jaap de Cooker. Dat komt volgens A. Lunshof doordat ze de personen achter de historische gebeurtenissen zichtbaar maken. ‘Het al te menselijke en veelal beperkte komt in een biografie, vergeleken met het algemene geschiedenisboek, duidelijker naar voren.’ Daarom verdienen ook ‘figuren van de tweede rang’ biografieën.
Met het laatste is Margriet Verburg het niet eens. ‘Niet ieders verhaal is uniek en interessant genoeg om te delen.’ Volgens sommige respondenten worden juist over relatief onbetekenende personen te veel biografieën geschreven. ‘Enige onderscheiding in historische waarde of belang mis je weleens,’ aldus Ab van Hemert.
Een ander hekelt het feit dat er ‘zelfs biografieën worden geschreven over mensen die een groot deel van hun leven nog voor zich hebben’. Veel biografen spelen volgens F. de Graas meer in op ‘hypes’ en commerciële belangen dan dat ze bijdragen tot ‘wezenlijke inzichten’. E.M. Leentfaar-Rondeltap mist vaak een deskundige toetsing ‘of een en ander op waarheid is gebaseerd’.
Dat biografieën in kwaliteit verschillen, weet ook W. van der Meulen. Maar, schrijft hij, ‘de biografie is een prachtig genre en goede biografieën kunnen er niet genoeg worden geschreven. Aan de lezer de nobele taak het kaf van het koren te scheiden.’ Volgens sommige respondenten is Nederland op biografisch gebied juist bezig aan een inhaalslag. ‘Nu ontstaat er eindelijk niveau,’ aldus Sophie van de Ven.
Volgens Onno van Asten worden in Nederland in vergelijking met het buitenland nog steeds maar weinig biografieën uitgegeven. ‘Er is nog veel te doen voor biografen, want veel historische figuren ontberen nog een goede, moderne levensbeschrijving. Bijvoorbeeld Bilderdijk, Constantijn Huygens, stadhouder Willem III, en zo kan men dit rijtje eindeloos aanvullen.’
‘IN NEDERLAND WORDEN TE VEEL BIOGRAFIEËN GESCHREVEN’
Oneens 74 %
Eens 11 %
Geen mening 15 %
Dit artikel is exclusief voor abonnees
