Een voormalige danseres van president Soekarno eist ruim 600.000 euro van de Indonesische regering, omdat ze zeven jaar onterecht gevangen heeft gezeten op verdenking van communistische sympathieën.
Nani Nurani groeide op een in aristocratisch familie in West-Java. Haar dansprestaties brachten haar naar het Cipanas-paleis, waar ze voor president Soekarno mocht optreden. Ze werd een van zijn favoriete danseressen. Het succes leidde tot een uitnodiging om op 20 mei 1965, Nationale Ontwakeningsdag, op te treden voor de Partai Komunis Indonesia (PKI). Vier maanden later mislukte een communistische coup.
Op een avond in 1968 belden twee mannen aan bij Nani’s ouderlijke huis in Cianjur. Ze opende haar slaapkamer en zag geweren op zich gericht. Het was de militaire politie die haar kwam arresteren. Op hun hoofdkwartier toonden de militairen haar anonieme brieven die stelden dat Nani aanwezig was geweest bij de bloedige moord op zes generaals bij Lubang Buaya, oftewel de ‘krokodillekuil.’ Ze werd zwaar onder druk gezet om te bekennen.
Het leger was ervan overtuigd dat Nani een communistische spion was. Geruchten hierover waren ontstaan nadat ze de secretaresse was geworden van legergeneraal Soerjosoemarno Als een Jakartaanse Mata Hari zou inlichtingen hebben verzameld voor de PKI. Nani werd opgesloten in een vrouwengevangenis in Jakarta. Pas na een jaar kreeg ze haar familie te zien. Volgens Nani zou ze zijn verkracht als Soerjosoemarno niet had gepleit voor haar vrijlating.
Na zeven jaar in cel te hebben gezeten werd ze haar verdere leven gediscrimineerd door de autoriteiten. In 2003 werd Nani 62 en kwam ze in aanmerking voor een levenslange identiteitskaart. Maar haar status als ‘Eks-tapol’ (ex-politieke gevangene) maakte dit onmogelijk. Met hulp van mensenrechtencommissie Komnas HAM en rechtshulporganisatie LBH Jakarta klaagde ze het gemeentelijke registratiekantoor aan bij de rechter. Ze won de zaak, waarna de overheid in hoger beroep ging. Vijf jaar later stelde het hooggerechtshof Nani het gelijk.
Maar anno 2012 staan nog steeds de letters ET voor ‘Eks-tapol’ op haar identiteitskaart. Reden waarom ze een nieuwe rechtszaak is begonnen om excuses en schadevergoeding van de overheid te eisen. De 72-jarige Nani Nurani staat nog sterk in haar schoenen. Toen een rechter vroeg naar het geheim van haar vitaliteit, antwoordde ze: ‘Zeven jaar lang rijst eten waar een rat nog geen een hap van lust.’
Dit artikel is exclusief voor abonnees
