Het is een mythe dat de buitenlanders in de Nederlandse Gouden Eeuw allemaal goed integreerden. Ook is het niet waar dat de vluchtelingen met open armen werden ontvangen in de Republiek. Dit betoogt Leo Lucassen in zijn rede Gelijkheid en onbehagen. De wortels van het integratiedebat in West-Europa, die hij in mei uitsprak bij de aanvaarding van het hoogleraarschap Sociale geschiedenis in Leiden. ‘Het grote verschil met vandaag is alleen dat niemand zich er druk om maakte,’ meent Lucassen. ‘Ongelijkheid was namelijk regel in de vroegmoderne tijd. Wie integreerde, mocht blijven. De overigen, oftewel de illegalen, werden de stad uitgezet, in armenhuizen opgesloten of naar de galeien gestuurd.’ [GvH]
Dit artikel is exclusief voor abonnees
