Zendingsdrang was eeuwenlang de praktijk in het christendom. Met het ware geloof diende iedereen in aanraking te komen. In het rond 1870 spelende Godland pakt dat niet goed uit voor een jonge Deense dominee in IJsland. Hij moet zich aanpassen aan de lokale bevolking, zo geeft een superieur de onervaren dominee als wijze raad mee.
Hij moet in een verre uithoek van IJsland een kerkje gaan bouwen. Vol religieus idealisme zeilt de dominee met een tolk naar IJsland. Daar maakt hij met hulp van een paar bewoners te paard een dagenlange reis naar het gehucht waar het kerkje moet worden gebouwd. Al snel ontstaat een broeierige spanning, omdat de dominee zich superieur waant aan de IJslanders. Eenmaal gearriveerd in het gehucht merkt hij dat de kleine gemeenschap prima zonder hem kan. Sterker: die is hem liever kwijt dan rijk. Vertwijfeld belandt de dominee in een crisis, die noodlottig afloopt.
Godland, dat schitterende landschapsbeelden bevat, vertelt een verzonnen verhaal, maar is gebaseerd op historische research. In de negentiende eeuw werkten inderdaad Deense dominees op IJsland, dat pas in 1944 volledig onafhankelijk werd van Denemarken. De dominee staat voor de Deense blik op IJslanders in die tijd. Denen zagen hen als een ruig natuurvolk dat hoognodig enige beschaving moest worden bijgebracht. Voor die koloniale opvatting betaalt de dominee een hoge prijs in het langzaam onder de huid kruipende Godland.
