Je hoort weleens zeggen dat over de Tweede Wereldoorlog niets nieuws meer te vertellen valt. Alles is onderzocht. Drugs in het Derde Rijk toont op spectaculaire wijze het tegendeel.
De Duitse wetenschapsjournalist Norman Ohler geeft een nieuw beeld van de oorlogvoering en ook van de persoon Hitler. Zowel soldaten als Hitler (en ook de kliek om hem heen) gebruikten op grote schaal drugs. Een van de mooiste passages in dit boek is de beschrijving van de Blitzkrieg in mei 1940. De razendsnelle opmars was alleen mogelijk dankzij de overvloedige consumptie van Pervitin (methamfetamine), die ervoor zorgde dat soldaten dagenlang wakker bleven.
Theo Morell
Gaandeweg de oorlog werd de positie van Theo Morell, Hitlers lijfarts, steeds sterker. Hij voorzag Hitler elke dag van drugsinjecties. Zelfs bij stafbesprekingen was Morell aanwezig, tot ongenoegen van de generaals. Hitler maakte zich meer en meer los van de werkelijkheid. Het gebrek aan realiteitszin had ernstige gevolgen voor het verloop van de oorlog: ‘Vaak stuurde Hitler zijn eenheden lukraak naar het slagveld, zonder enig inschattingsvermogen omtrent hun uitrusting, gevechtskracht of bevoorrading.’
Ohler sluit zijn boek af met een beschrijving van de zoektocht van de legerleiding in 1945 naar een superdrug. De experimentele samenstelling daarvan maakte veel slachtoffers.
Hitler stierf in zijn bunker te Berlijn. De drugs waren op en Morell was vertrokken.
Frans Smits is hoofdredacteur van Historisch Nieuwsblad.
Dit artikel is exclusief voor abonnees
