Home STELLING: ‘Loten is beter dan kiezen’

STELLING: ‘Loten is beter dan kiezen’

  • Gepubliceerd op: 29 okt 2013
  • Update 07 apr 2020
  • Auteur:
    Anton van Hooff, Ruth Oldenziel en James Kennedy


Anton van Hooff
 
‘Ik zou niet zover willen gaan als de Belgische auteur David van Reybrouck, die de parlementaire verkiezingen wil vervangen door lotingen omdat dat democratischer zou zijn. Maar ik ben wel voor experimenten, zodat het democratische systeem zich kan vernieuwen. Loting is voor mij dus geen alternatief voor, maar een mogelijk zinvolle aanvulling op het bestaande systeem.

Wij beschouwen een partijenstelsel en een gekozen volksvertegenwoordiging als essentieel voor de democratie. Maar het oude Athene laat zien dat het ook anders kan. Zo was een gekozen volksvertegenwoordiging de Oudheid vreemd. Voor de Raad van Athene kon iedere burger zich in principe beschikbaar stellen, maar het lot bepaalde of je er uiteindelijk ook in kon plaatsnemen. Ook aan de Volksvergadering, die de besluiten van de Raad moest goedkeuren, lagen geen verkiezingen ten grondslag. Iedere mannelijke burger kon aan elke vergadering deelnemen.

De lotingen die we tegenwoordig toegepast zien bij de samenstelling van Amerikaanse en Belgische lekenjury’s, of bij de lekenrechters in Duitsland, hebben een groot voordeel. Ze betrekken de burger bij bestuur en rechtspraak, en maken zo duidelijk dat het burgerschap naast rechten ook plichten inhoudt. Het lijkt me dan ook een goed idee om in Nederland eveneens lekenrechters in te voeren en deze via loting aan te wijzen.’

 
Ruth Oldenziel

‘Aan het begin van de twintigste eeuw was in de VS veel kritiek op wat toen de “politieke machine” werd genoemd. Nieuwe migranten werden op de kade van New York opgewacht door een politiek vertegenwoordiger van dezelfde herkomst, die de immigranten werk bezorgde in ruil voor hun stem. De zogenoemde progressive movement protesteerde fel tegen deze vorm van cliëntelisme, omdat het ondemocratisch zou zijn.

De Amerikaanse progressieve elite meende dat iedere burger in alle vrijheid een politiek standpunt moest kunnen ontwikkelen. Maar historici hebben aangetoond dat dit, na het uiteindelijke verdwijnen van de oude politieke gebruiken, bij een mooi ideaal is gebleven. In de praktijk was het toch vooral de oude politieke elite die over de noodzakelijke tijd en een netwerk beschikte om zich op alle gebieden goed te kunnen informeren.

Daarom kun je je afvragen of de huidige generatie politici nog wel het volk vertegenwoordigt. Met name in de VS zijn Congresleden grotendeels bezig met fondsenwerving en het veiligstellen van hun carrière na de politiek.

Volgens de historicus Arthur Schlesinger moet ons democratische systeem zich blijven vernieuwen om goed te kunnen functioneren. Daarbij horen experimenten, zoals met loting. Want dát het huidige systeem van volksvertegenwoordiging is vastgelopen en vernieuwing behoeft, staat voor mij buiten kijf.’

 
James Kennedy

‘Een loting in plaats van verkiezingen lijkt mij onwenselijk. Je kunt burgers lastig dwingen volksvertegenwoordiger te worden: het gaat hier om vrij belastend werk. Bij de verkiezingen in de Bataafse Republiek werden ook mensen verkozen die zich nooit hadden aangemeld. Velen bedankten voor de eer.

In de Verenigde Staten werkt het systeem van door het lot aangewezen lekenjury’s over het algemeen naar behoren. Maar wat je wel ziet is dat zij in de loop der tijd steeds minder speelruimte hebben gekregen. Het recht om zelf beschuldigden te ondervragen is ze al lang geleden afgenomen. In de rechtszaal wordt de gang van zaken nu volledig bepaald door de professionals: de juristen. Dit risico lopen wij ook als we onze volksvertegenwoordigers door middel van loting gaan aanwijzen. 

Zonder inhoudelijke kennis zullen zij volkomen afhankelijk zijn van professionals, in de vorm van technocraten en lobbyisten. In het beste geval zal de democratie uitmonden in een technocratie; in het slechtste geval wordt de belangendemocratie nog verder aangescherpt. We moeten de politieke klasse daarom niet willen vernietigen, maar juist revitaliseren. Volksvertegenwoordigers zouden weer net als vroeger op basis van inhoudelijke kennis en kunde moeten worden geselecteerd. En niet op grond van hun “frisse voorkomen” of hun puur politieke of retorische gaven.’

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Begrijp het heden, begin bij het verleden: met HN Actueel leest u historische achtergronden bij het nieuws van vandaag. Nu de eerste maand voor maar 1,99.

Nieuwste berichten

Beatrice de Graaf
Beatrice de Graaf
Column

Geen socials, maar salons

Het contrast kon niet groter zijn. Enerzijds de serene salon in Hotel d’Avary, het achttiende-eeuwse stadspaleis waar de Nederlandse ambassadeur in Parijs resideert. En waar ambassadeur Jan Versteeg een Frans-Nederlands gezelschap van wetenschappers en beleidsmakers had uitgenodigd om in alle rust en beslotenheid in gesprek te gaan over de internationale betrekkingen. We spraken over politiek...

Lees meer
Vuilnis wordt opgehaald door militairen vanwege staking bij de Stadsreiniging, Amsterdam 1955
Vuilnis wordt opgehaald door militairen vanwege staking bij de Stadsreiniging, Amsterdam 1955
Artikel

Niet iedereen was blij met de Kliko: ‘Mensen donderen hun vuil in die emmer en laten zich niet meer zien’

Drie of vier grote plastic bakken op wieltjes in de tuin: niemand kijkt er meer van op. Maar de ontvangst van de ‘vuilbak’ in de jaren zeventig en tachtig was niet altijd enthousiast. Ondingen zijn het, mopperde een ouder echtpaar dat op een flatje driehoog in Sneek woonde. In de Leeuwarder Courant mochten ze in...

Lees meer
Burgers aan de macht door Arnout van Cruyningen
Burgers aan de macht door Arnout van Cruyningen
Recensie

De macht van de landsadvocaat

Nee, de raadpensionaris of landsadvocaat was geen ‘minister-president van de Republiek’. Arnout van Cruyningen legt uit hoe het wel zat. Wie weet nog wie Aert van der Goes, Paulus Buys, Adriaen Pauw, Gaspar Fagel, Isaäc van Hoornbeek of Pieter Steyn waren? Waarschijnlijk doet de naam Jacob Cats wel een bel rinkelen, maar in het collectieve...

Lees meer
Bruin Café de Prins in Amsterdam 1974
Bruin Café de Prins in Amsterdam 1974
Interview

‘Nederland moet historische kroegen beter beschermen’

Bruine kroegen verdwijnen in rap tempo. In het boek Authentieke Amsterdamse bruine kroegen onderzoekt stadsgids en curator Peter Quatfass de geschiedenis van 38 historische cafés. Quatfass pleit ervoor om deze kwetsbare kroegen meer te steunen. Hoe ziet een typische Amsterdamse bruine kroeg eruit? ‘Die moet een goed behouden interieur hebben en bruin zijn van kleur,...

Lees meer
Loginmenu afsluiten