Home Radicaler dan Spinoza

Radicaler dan Spinoza

  • Gepubliceerd op: 22 april 2013
  • Laatste update 07 apr 2020
  • Auteur:
    Hans Renders
  • 3 minuten leestijd

In 1692 waarschuwde de predikant Jacobus Koelman in zijn boek Het vergift van de cartesiaanse philosophie grondig ontdekt dat de Republiek wemelde van de atheïsten, libertijnen en andere spotters, die de verderfelijke invloed hadden ondergaan van Descartes, Spinoza en Adriaan Koerbagh (1633-1669).


Het zou tot aan het einde van de negentiende eeuw duren voordat dit negatieve beeld van Koerbagh door de vrijdenker Koen Oegema Meinsma in zijn studie Spinoza en zijn kring werd omgezet in een heldenstatus van iemand die zich had verzet tegen de macht van de gereformeerde kerk en als martelaar van het vrije woord was gestorven.

En gemarteld was hij. Adriaan Koerbagh was arts, jurist en filosoof, en studeerde in Utrecht en Leiden. In 1668 hoorde hij de voorzitter van schepenen in Amsterdam de eis tegen hem voorlezen: doorboring van de tong, afhakken van rechterduim, zijn boeken verbrand, de proceskosten betalen, inbeslagneming van zijn eigendommen en dertig jaar gevangenisstraf.

De Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden stond bekend als tolerant en Amsterdam werd ‘de morele hoofdstad van Europa’ genoemd. Franse filosofen kwamen hiernaartoe om hun boeken te laten drukken en Baruch Spinoza, vriend van Koerbagh, wordt als het brandpunt van de vroege Verlichting beschouwd. Waarom werd Adriaan Koerbagh dan toch zo streng gestraft?

De Rotterdamse filosoof Bart Leeuwenburgh stelt deze vraag centraal in zijn zojuist verschenen biografie van Koerbagh. Het antwoord is zeer ingewikkeld. Koerbagh radicaliseerde de ideeën van rationaliteit van Descartes door ze behalve op de natuurwetenschap expliciet op geloofszaken toe te passen. En zelfs de natuurwetenschappen op de theologie los te laten.

Ieder mens was volgens hem begiftigd met het vermogen om logisch na te denken, maar heel provocerend was het om vanuit die vaststelling te concluderen dat de Bijbel het resultaat van mensenwerk is en dat het dogma van de Heilige Drie-eenheid een verzinsel is van een gecorrumpeerde religieuze elite die slechts uit is op haar eigen macht.

Wie in de zeventiende eeuw iets over godsdienst beweerde, kwam onmiddellijk in het vaarwater van de politiek terecht. Zo ook Koerbagh, want zijn pleidooi voor secularisatie van de Republiek impliceerde een beperking van de kerkelijke macht. Hij ging daarin verder dan Descartes en Spinoza.

In zijn in 1668 verschenen boek Bloemhof maakte Koerbagh doodleuk de vergelijking tussen de verhalen in de Bijbel en de verdichtsels over de schelmenstreken van Reinaart de Vos en Tijl Uilenspiegel. Dat schoot de orthodoxe gelovigen in het verkeerde keelgat. Toen hij ook nog eens toegaf een buitenechtelijk kind te hebben verwerkt en ‘in zonde’ met een concubine leefde, werd hij voor de Amsterdamse kerkenraad gedaagd.

Deze keer liep het nog met een sisser af, maar op het moment dat duidelijk werd dat hij de auteur was van het blasfemische woordenboek Bloemhof, gaf zijn drukker Pietje Puk hem aan. Hij had begrepen dat Koerbagh op het punt stond een nog radicaler boek te publiceren, met de vrijgevochten titel Een Ligt schynende in duystere plaatsen, om te verligten de voornaamste saaken der Godgeleerdheyd en Godsdienst.

De Amsterdamse schout en schepenen veroordeelden Koerbagh uiteindelijk tot tien jaar rasphuis. De omstandigheden in de gevangenis waren zo barbaars dat hij enkele maanden later stierf.

Het is jammer dat Bart Leeuwenburg zo tergend traag en schools schrijft. Het hele boek ‘staan we eerst nog even stil bij’ en ‘ligt het voor de hand’ of niet, en ‘gaan we nog even kennismaken met’. In afzonderlijke lemma’s trekt een stoet van filosofen voorbij die wel erg marginaal aan Koerbargh wordt gekoppeld.

Wie echter de moeite neemt zich door deze taaie stof heen te worstelen, wordt beloond met een ronduit spectaculaire aanvulling op de ontwikkeling van de Verlichting en de geschiedenis van Nederland als tolerante natie.

Het noodlot van een ketter. Adriaan Koerbagh 1633-1669
Bart Leeuwenburgh
262 p. Vantilt, € 19,95

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Begrijp het heden, begin bij het verleden: met HN Actueel leest u historische achtergronden bij het nieuws van vandaag. Nu de eerste maand voor maar 1,99.

Nieuwste berichten

Chemische wapens in de Oudheid: bekogelde Hannibal zijn vijand met giftige slangen?
Chemische wapens in de Oudheid: bekogelde Hannibal zijn vijand met giftige slangen?
Artikel

Chemische wapens in de Oudheid: bekogelde Hannibal zijn vijand met giftige slangen?

De Verenigde Staten leggen sancties op aan Sudan omdat het leger chemische wapens zou hebben gebruikt in de burgeroorlog in het land. Volgens The New York Times zette de Sudanese legerleider Burhan chloorgas in bij gevechten met de paramilitaire eenheid Rapid Support Forces (RSF). Tijdens de Eerste Wereldoorlog gebruikten Duitse soldaten al chloorgas bij Ieper,...

Lees meer
Britse soldaten van de Light Brigade worden afgeslacht door de Russen op 25 oktober 1854. Geschilderd door Richard Caton Woodville, 1897.
Britse soldaten van de Light Brigade worden afgeslacht door de Russen op 25 oktober 1854. Geschilderd door Richard Caton Woodville, 1897.
Interview

’Voor Poetin heeft de claim op de Krim iets spiritueels, net als voor Catharina de Grote’

Tijdens de collegedag Het Russische imperium op 26 juni vertelt historicus Ivo van de Wijdeven over de geschiedenis van de Krim. Hij geeft voorproefje van wat hij die dag gaat vertellen: ‘De Krim is de mythische geboortegrond voor zowel de Oekraïners als de Russen.’ ‘De Krim is al eeuwenlang een twistpunt en daardoor de ideale...

Lees meer
Glas-in-loodraam in de kathedraal van Chartres
Glas-in-loodraam in de kathedraal van Chartres
Interview

Middeleeuwse kunst moest mooi én stevig zijn

Middeleeuwse kunst moest lang meegaan. Kunsthistoricus Jan van Daal ontdekte dat kunstenaars en opdrachtgevers contracten sloten over de duurzaamheid van kunstwerken.  ‘Kerken of gilden die in de Middeleeuwen een groot kunstwerk zoals een groot glas-in-loodwerk wilden laten maken, dachten na over hoelang dat mee moest gaan,’ vertelt Van Daal, schrijver van het proefschrift On Durable...

Lees meer
Woodrow Wilson en Edith Wilson
Woodrow Wilson en Edith Wilson
Artikel

Schandaal rond Bidens gezondheid: hij is niet de eerste president die zijn ziekte verzweeg

Uit een nieuw boek blijkt dat Joe Bidens gezondheidsproblemen tijdens zijn presidentschap erger waren dan gedacht. In 1919 probeerde president Woodrow Wilson zijn ziekte ook zoveel mogelijk uit de publiciteit te houden. Zijn vrouw Edith Wilson hield hem uit de wind en nam allerlei taken van hem over. In het boek Original Sin schrijven journalisten dat...

Lees meer