Home Ongewenste hoogbouw

Ongewenste hoogbouw

  • Gepubliceerd op: 13 dec 2021
  • Update 07 jul 2023
  • Auteur:
    Geertje Dekkers
Ongewenste hoogbouw

Om de woningnood op te lossen maken steden als Utrecht en Den Haag plannen om serieus in de hoogte te bouwen. Een eeuw geleden deden Nederlandse steden hetzelfde. Net als nu was er toen veel weerstand.

In de jaren twintig en dertig zaten Nederlanders te springen om huizen. Daarom broedden architecten en stadplanners op grootschalige hoogbouw. In Amerikaanse steden als Chicago en New York waren al veel wolkenkrabbers verrezen, tot ongenoegen van tegenstanders, die klaagden over brandgevaar, gebrek aan licht en ongezonde leefomstandigheden als mensen dicht op elkaar werden gepakt. Toen architecten ook in Nederland hardop droomden van hoge woontorens klonken vergelijkbare bezwaren, zegt architectuurhistoricus Vincent van Rossem. ‘Behalve dan die over het brandgevaar, want dat hadden ze rond 1930 redelijk onder controle.’

Net als in Amerika vreesden inwoners voor donkere steden als woontorens het licht zouden wegvangen. Neem journalist Herman Salomonson, die in 1938 in de krant Het Vaderland dichtte waarom zijn stad Den Haag laag moest blijven:

‘Waar het op aarde open blijft voor licht

wordt alles nieuw en bloeit het nieuwe leven…

Maar waar de mensch moet ploeteren en streven

met oog en hart… en stad krampachtig dicht,

daar blijft hij door de schaduwen omgeven

van ’t geen hij tot zijn eer had opgericht.’

Volgens Van Rossem deelden veel burgers Salomonsons afkeer van hoogbouw. Bovendien hadden huisvestingsexperts praktische bezwaren. In woontorens waren liften nodig, die indertijd nog door personeel werden bediend. Dat was duur, net als maatregelen voor brandveiligheid. Wonen in de hoogte was daardoor niet betaalbaar voor arbeiders. Ook nu zijn appartementen in woontorens naar verhouding kostbaar.

Bovendien zijn ze niet geschikt voor gezinnen met kinderen, zegt Van Rossem: ‘In het Interbellum zeiden mensen met verstand van zaken al dat moeders toezicht moeten kunnen houden op kinderen die buiten spelen. Boven vierhoog gaat dat niet meer.’ Al met al is er net als toen dus maar een beperkte groep die in hoogbouw kan en wil wonen.

Dit artikel is gepubliceerd in Historisch Nieuwsblad 1 - 2022

Nieuwste berichten

Dienstplichtigen melden zich voor een mobilisatieoefening
Dienstplichtigen melden zich voor een mobilisatieoefening
Beeldessay

De invoering van de dienstplicht: jongemannen moesten naar het front

Militaire dienst was tijdens de Koude Oorlog vooral een vervelende onderbreking van een studie of carrière. Maar in vroeger tijden moesten tienduizenden dienstplichtige Nederlanders echt hun leven wagen aan het front. Vóór het bestaan van een algemene dienstplicht waren oorlogvoerende regeringen en landheren vooral afhankelijk van betaalde beroepssoldaten. Na een verloren slag konden ze niet...

Lees meer
Piraat Henry Every
Piraat Henry Every
Artikel

Amerikaanse piraten maakten de Rode Zee onveilig en werden schatrijk

Eind zeventiende eeuw was een carrière als piraat in steden als New York en Boston breed geaccepteerd. De Britse regering liet dat toe – tot haar eigen handelsbelangen in het gedrang kwamen. Maar tegen die tijd hadden piraten al hun stempel op de samenleving gedrukt.   In oktober 1694 verscheen in de ruw geplaveide straten van New York, dat toen nog amper 4000 zielen herbergde, een...

Lees meer
Voorbijgangers passeren een doodgehongerde man Charkov
Voorbijgangers passeren een doodgehongerde man Charkov
Artikel

Stalin hongerde de Oekraïners uit om hun verzet te breken

In 1932 wilde Jozef Stalin het tegendraadse Oekraïne voor eens en voor altijd omvormen tot voorbeeldige Sovjetrepubliek. Zijn methode? Een combinatie van zuiveringen en een door mensenhanden veroorzaakte hongersnood. ‘Ik herinner me een moeder die meer op een schaduw leek dan op een mens. Ze stond langs de kant van de weg en haar broodmagere...

Lees meer
Kindergarten. Schilderij door Johann Sperl
Kindergarten. Schilderij door Johann Sperl
Artikel

‘Stil zijn en nergens aankomen.’ De bedenker van de blokkendoos hekelde zijn strenge opvoeding

Papier, klei, zand, steentjes en dozen met houten blokken zijn tegenwoordig in iedere kleuterklas te vinden. Ze stammen uit de onderwijsmethode van de negentiende-eeuwse Duitse pedagoog Friedrich Fröbel. Hij liet kinderen zelfstandig en spelend leren.  De geschiedenis heeft onbarmhartig geoordeeld over de opvoedkundige Friedrich Fröbel. Zeker in vergelijking met zijn Italiaanse vakgenoot Maria Montessori, die...

Lees meer
Loginmenu afsluiten