Home Het menu van de honger

Het menu van de honger

  • Gepubliceerd op: 26 jan 2021
  • Update 13 okt 2022
  • Auteur:
    Geertje Dekkers
Het menu van de honger

Voor de haastige lezer doen de gerechten van virtueel restaurant Uncounted denken aan een hedendaagse menukaart: ‘Ongerezen brood van geraspt gras, gekneed in heet water met toegevoegd lijnzaad,’ staat er. En: ‘Gebakken en fijngesneden aardappelresten met overblijfselen van graan gemengd in heet water’, of: ‘Verkruimeld en gebakken stro met gierst en boekweitkaf met hennepzaadkoek, geplet in een vijzel.’

Maar de foto’s laten zien dat het gaat om het armzaligst denkbare voedsel. Dit aten inwoners van Oekraïne in de jaren 1932-1933, toen Moskou een hongersnood teweegbracht in de Sovjetrepubliek, waardoor miljoenen stierven.

Via de ‘menukaart’ belandt de bezoeker van het restaurant op en.uncounted.ual.ua bij achtergrondinformatie en ooggetuigenverhalen over de Holodomor, zoals de catastrofe wordt genoemd. En verder op de site blijkt ook het doel van het restaurant: ‘kennis verspreiden over de Holodomor-genocide en de misdaden tegen de menselijkheid door toedoen van de Sovjetregering.’ De oprichters willen dat de Holodomor internationaal wordt erkend als volkerenmoord. Daarom staat op de site een petitie om het begrip in alle grote Engelse woordenboeken te krijgen.

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Begrijp het heden, begin bij het verleden: met HN Actueel leest u historische achtergronden bij het nieuws van vandaag. Nu de eerste maand voor maar 1,99.

Dit artikel is gepubliceerd in Historisch Nieuwsblad 2 - 2021

Nieuwste berichten

Beatrice de Graaf
Beatrice de Graaf
Column

Geen socials, maar salons

Het contrast kon niet groter zijn. Enerzijds de serene salon in Hotel d’Avary, het achttiende-eeuwse stadspaleis waar de Nederlandse ambassadeur in Parijs resideert. En waar ambassadeur Jan Versteeg een Frans-Nederlands gezelschap van wetenschappers en beleidsmakers had uitgenodigd om in alle rust en beslotenheid in gesprek te gaan over de internationale betrekkingen. We spraken over politiek...

Lees meer
Vuilnis wordt opgehaald door militairen vanwege staking bij de Stadsreiniging, Amsterdam 1955
Vuilnis wordt opgehaald door militairen vanwege staking bij de Stadsreiniging, Amsterdam 1955
Artikel

Niet iedereen was blij met de Kliko: ‘Mensen donderen hun vuil in die emmer en laten zich niet meer zien’

Drie of vier grote plastic bakken op wieltjes in de tuin: niemand kijkt er meer van op. Maar de ontvangst van de ‘vuilbak’ in de jaren zeventig en tachtig was niet altijd enthousiast. Ondingen zijn het, mopperde een ouder echtpaar dat op een flatje driehoog in Sneek woonde. In de Leeuwarder Courant mochten ze in...

Lees meer
Burgers aan de macht door Arnout van Cruyningen
Burgers aan de macht door Arnout van Cruyningen
Recensie

De macht van de landsadvocaat

Nee, de raadpensionaris of landsadvocaat was geen ‘minister-president van de Republiek’. Arnout van Cruyningen legt uit hoe het wel zat. Wie weet nog wie Aert van der Goes, Paulus Buys, Adriaen Pauw, Gaspar Fagel, Isaäc van Hoornbeek of Pieter Steyn waren? Waarschijnlijk doet de naam Jacob Cats wel een bel rinkelen, maar in het collectieve...

Lees meer
Bruin Café de Prins in Amsterdam 1974
Bruin Café de Prins in Amsterdam 1974
Interview

‘Nederland moet historische kroegen beter beschermen’

Bruine kroegen verdwijnen in rap tempo. In het boek Authentieke Amsterdamse bruine kroegen onderzoekt stadsgids en curator Peter Quatfass de geschiedenis van 38 historische cafés. Quatfass pleit ervoor om deze kwetsbare kroegen meer te steunen. Hoe ziet een typische Amsterdamse bruine kroeg eruit? ‘Die moet een goed behouden interieur hebben en bruin zijn van kleur,...

Lees meer
Loginmenu afsluiten