Home GURBETÇI. KAYAPINAR. MIGRANTENDORP IN TURKIJE door Paul Emonts en anderen, met foto’s van Ahmet Polat

GURBETÇI. KAYAPINAR. MIGRANTENDORP IN TURKIJE door Paul Emonts en anderen, met foto’s van Ahmet Polat

  • Gepubliceerd op: 1 mei 2002
  • Laatste update 07 apr 2020
  • Auteur:
    Leo Lucassen
  • 2 minuten leestijd

Ondanks de grote aandacht voor de huidige positie van Turken en Marokkanen in de Nederlandse samenleving, weten we opvallend weinig over hun achtergrond. Natuurlijk, de grote lijnen van de rekrutering en de komst van gastarbeiders zijn genoegzaam bekend, maar over hun ervaringen als migranten in de jaren zestig en zeventig is nauwelijks iets te boek gesteld. Het prachtig vormgegeven foto-tekstboek GurbetVi (= migranten), uitgegeven door een groep jonge Turkse Dordtenaren in samenwerking met het gemeentearchief, is een kleine, maar bijzondere stap in die richting. Klein, omdat het slechts een kleine groep Turkse migranten betreft, afkomstig uit één dorp. Bijzonder, vanwege het persoonlijke karakter van het boek, de fraaie zwart-wit foto’s van Ahmet Polat, en het perspectief vanuit het dorp van herkomst.

        Het tweetalige (Turks en Nederlands) boek schetst aan de hand van interviewfragmenten een beeld van de ingrijpende veranderingen die het dorp en zijn inwoners vanaf 1960 hebben ondergaan. Door dit ongewone en daardoor verfrissende uitgangspunt krijgen we nu eens niet een relaas van de problemen die samenhangen met de integratie in de Nederlandse samenleving, maar wordt het zoeklicht gericht op de motieven voor de migratie en de context waarin die zich heeft voltrokken.
        Het aardige is dat dit verhaal vanuit zeer verschillende gezichtspunten wordt verteld (zowel migranten, achterblijvers als remigranten komen aan het woord) en dat de nadruk ligt op het alledaagse leven in een gewoon (Turks) dorp, waar de bestaansmogelijkheden beperkt zijn en migratie een van de weinige kansen om vooruit te komen.
        Dordrecht, waar een groot deel van de migranten uiteindelijk terecht is gekomen, speelt in dit verhaal geen rol van betekenis. Het gaat het auteurscollectief er met name om inzicht te bieden in de wortels van de migranten en de band die migranten en hun nakomelingen nog steeds met het dorp van herkomst onderhouden. Het valt te hopen dat dit boek meer mensen inspireert om de geschiedenis van gastarbeiders en hun nakomelingen verder in te kleuren.

Leo Lucassen is universitair docent economische en sociale geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam. Hij is redacteur van de Encyclopedie Europese Migratiegeschiedenis, die in 2004 wordt verwacht.

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Begrijp het heden, begin bij het verleden: met HN Actueel leest u historische achtergronden bij het nieuws van vandaag. Nu de eerste maand voor maar 1,99.

Nieuwste berichten

Philip Dröge
Philip Dröge
Column

Geen messing monster voor Dom Henrique

In Nederland zijn we van de bordjes. Die geven uitleg en context; excuseren het verleden en masseren het heden. Geen standbeeld met de geur van nationalisme ontkomt aan het messing monster. Natuurlijk heeft Coen een plaque, net als Van Heutsz, zodat we nog eens krijgen ingepeperd hoe malicieus ze zijn geweest. Wie schetste dan ook...

Lees meer
‘Dankzij de Maartrevolutie werden vrouwen politiek actief’
‘Dankzij de Maartrevolutie werden vrouwen politiek actief’
Interview

‘Dankzij de Maartrevolutie werden vrouwen politiek actief’

Maart is de maand van de vrouwenbeweging, met om te beginnen 8 maart als Internationale Vrouwendag. Het is geen toeval dat juist deze maand is gekozen: in maart 1848 brak in Duitsland de revolutie uit. Universitair docent Anne Heyer (Universiteit Leiden) legt uit wat het verband is. ‘Voor het eerst bezochten vrouwen de senaat.’ Wat...

Lees meer
‘Dankzij Dina Sanson verbeterde de zorg voor arme kinderen’
‘Dankzij Dina Sanson verbeterde de zorg voor arme kinderen’
Interview

‘Dankzij Dina Sanson verbeterde de zorg voor arme kinderen’

Dina Sanson (1868-1929) was de eerste politievrouw van Nederland. Historicus Tsila Rädecker kwam haar op het spoor toen ze van familieleden van Sanson een boodschappentas kreeg met foto’s en documenten. In Voor vrouw en kind reconstrueert Rädecker het leven van de politievrouw. ‘Door Dina’s inzet verbeterde de hopeloze situatie van veel kinderen.’ Hoe kwam Dina...

Lees meer
Podcastmakers confronteren nabestaanden van bewaaksters Auschwitz
Podcastmakers confronteren nabestaanden van bewaaksters Auschwitz
Recensie

Podcastmakers confronteren nabestaanden van bewaaksters Auschwitz

Negen Nederlandse vrouwen werkten tijdens de Tweede Wereldoorlog als bewaaksters in Auschwitz. Een nieuwe podcast schijnt licht op hun levens en keuzes. Helaas gaan de makers niet zo ethisch te werk. Ze benaderen nabestaanden die nog niets weten van dat deel van hun familiegeschiedenis en zich kapot schrikken. Veel historische podcasts gaan over de Tweede...

Lees meer