Mythisch popfestival in het Kralingse Bos
Laat in een gezelschap babyboomers de woorden ‘Holland Pop Festival’ vallen en grote kans dat de ogen gaan glimmen. Het in juni 1970 in het Rotterdamse Kralingse Bos gehouden popfestival heeft in de loop der jaren een mythische status gekregen. Deels terecht. Zo was het driedaagse evenement het eerste grote Nederlandse popfestival. Ruim een maand eerder was weliswaar in Limburg het eerste Pinkpopfestival gehouden, maar dat duurde maar één dag. Ook verschilde het aantal bezoekers nogal: 10.000 op Pinkpop, naar schatting 80.000 op het Holland Pop Festival. Ook was het kaliber van de bands onvergelijkbaar: op Pinkpop Nederlandse groepen als Golden Earring, in het Kralingse Bos internationale grootheden zoals Pink Floyd en Jefferson Airplane.
Dit artikel is exclusief voor abonnees
Door de hippiesfeer deed het Holland Pop Festival denken aan het een jaar eerder gehouden popfestival in Woodstock. Nog een overeenkomst: de organisatoren van beide festivals zaten na afloop met een financiële kater, omdat tienduizenden festivalgangers gratis naar binnen waren gepiept. Ook zijn beide festivals op film vastgelegd: het Amerikaanse festival leeft voort in Woodstock (1970), de Nederlandse tegenhanger in Stamping Ground (1971, nu weer te zien in de filmtheaters). Beide films hebben bijgedragen aan de mythe dat de babyboomgeneratie bestond uit door hoge idealen gedreven jongeren. Dit beeld is sterk overdreven. Het is veelzeggend dat politiek activisme op het Holland Pop Festival verboden was. Stamping Ground geeft een goed beeld van de drugs- en muziekbubbel waarin de festivalgangers drie dagen leefden. De akelige buitenwereld was ver weg.
Jos van der Burg is redacteur bij de Filmkrant.
