De levendige markt van Paramaribo uit 1920, nagebouwd rondom het historische Fort Zeelandia, bruist met vrouwen die in traditionele jurken achter stalletjes met groente zitten. Een bijna tandeloze hindoe baant zich met kar en os een weg door de langswandelende lichtgekleurde elite. Het idyllische beeld wordt verstoord als de stem van de opnameleider klinkt en de acteurs aanwijzingen krijgen voor de volgende scène.
Delen uit de speelfilm Sonny Boy werden onlangs opgenomen in Paramaribo en op een aantal plekken in de stad leek het weer 1920. Een grootse operatie: verkeersborden en straatverlichting werden weggehaald en meer dan tweehonderd kostuums uit Berlijn en Praag ingevlogen om bijna honderd Surinaamse figuranten terug te brengen naar de tijd van hun overgrootouders. Alles is uit de kast gehaald om van Annejet van der Zijls bestseller Sonny Boy een succesvolle film te maken.
Paramaribo mag dan nog ruim tweehonderd historische panden hebben die op de Werelderfgoedlijst van Unesco staan, niet allemaal zijn ze in goede staat of waren ze bruikbaar voor de film. Regisseur Maria Peters ging oktober vorig jaar al op zoek naar geschikte locaties. ‘Soms zag je een mooi pand dat geschikt was als het huis van hoofdrolspeler Waldemar Nods, die in werkelijkheid ook woonde aan de waterkant. Maar dan waren bijvoorbeeld de ramen of de stoep weer veel te modern. Of je zag een koloniaal huis met pal ernaast een nieuw gebouw. Ik zocht een rijtje koloniale panden, en dat was niet makkelijk te vinden.’
Sonny Boy gaat over de Surinamer Waldemar Nods, die in de jaren dertig vanuit Suriname naar Nederland kwam om te studeren en verliefd werd op de twintig jaar oudere Rika van der Lans. Het stel vecht tegen alle vooroordelen van die tijd en helpt tijdens de Tweede Wereldoorlog ook nog eens Joden onderduiken. Uiteindelijk worden ze opgepakt en omgebracht in de gaskamers.
Een van de indrukwekkende scènes die wordt opgenomen in Paramaribo is de sterfscène van Waldemars moeder Eugenie. In werkelijk stierf ze in het oude katholieke zustershuis. Dat bestaat niet meer, maar een vergelijkbare sfeer vond de regisseur terug in het ’s Lands Hospitaal. ‘Ik ben heel blij dat we toestemming hebben gekregen om daar te filmen. Je kunt alles proberen na te bouwen in de studio, maar Suriname heeft zo’n eigen sfeer en als je die nog kunt vastleggen moet je daarvoor gaan.’ Sonny Boy gaat januari 2011 in première in Nederland en Suriname.
Dit artikel is exclusief voor abonnees
