Er is geen beter land voor televisieseries over de vermenging van criminaliteit en politiek dan Italië. De vervlechting van de onder- en bovenwereld was in de naoorlogse Italiaanse politiek meer regel dan uitzondering.
In het begin van de jaren negentig leek dat met operatie ‘Schone Handen’ eindelijk te veranderen. De bevolking was de corruptie spuugzat en onderzoeksrechters doken op corrupte politici en industriëlen.
In deze sfeer speelt 1992 zich af. De tiendelige serie portretteert zes Italianen, die met de nieuwe tijdgeest te maken krijgen. De personages zijn fictief, maar de wereld om hen heen is realistisch.
De bittere uitkomst van operatie Schone Handen was dat die niet de corruptie uit de wereld hielp, maar onbedoeld Berlusconi groot maakte. De industrieel zag een politieke kans en beloofde Italië een nieuwe politiek. Hoe dat uitpakte, weten we.
Jos van der Burg is filmrecensent bij Het Parool en de Filmkrant.
Dit artikel is exclusief voor abonnees
