Home Tanja Nijmeijer is een vrijheidsstrijdster’

Tanja Nijmeijer is een vrijheidsstrijdster’

  • Gepubliceerd op: 17 dec 2012
  • Update 31 mei 2023
  • Auteur:
    Anton van Hoof, Ruth Oldenziel, James Kennedy

Stelling december: ‘Tanja Nijmeijer is een vrijheidsstrijdster’ 


Anton van Hoof:

‘Ja, zo zie ik haar wel. Je zou haar misschien naïef kunnen noemen, en haar revolutionaire idealen kunnen beschouwen als niet meer van deze tijd. Maar ik geloof wel in de zuiverheid van haar motieven. En ik vind het ook heel nobel dat ze alles voor haar idealen heeft willen opgeven.

Het tragische aan Tanja Nijmeijer is dat de FARC de gewapende strijd lijkt te gaan verliezen. Want het zijn over het algemeen de winnaars die de geschiedenis schrijven. Of je als gewapende rebel uiteindelijk als vrijheidsstrijder of als terrorist de geschiedenisboeken in gaat, hangt in grote mate af van de uitkomst van de strijd. Zo heeft Gerry Adams op het internationale toneel een ontwikkeling kunnen doormaken van gebrandmerkt IRA-terrorist tot gerespecteerd Noord-Iers politicus. In de carrière van de voormalige Israëlische premier Begin voltrok zich eenzelfde transformatie.

Zo’n historische herwaardering kan trouwens enige tijd in beslag nemen. De slaaf Spartacus, die in 73 v.Chr. in opstand kwam tegen de Romeinen, werd door de Romeinse geschiedschrijvers omschreven als rover en terrorist. Zijn herwaardering kwam pas op gang ten tijde van de Franse Revolutie. Uiteindelijk zou hij niet alleen zijn naam verlenen aan de communistische spartakisten van Liebknecht, maar ook aan de beroemdste voetbalclub van de voormalige Sovjet-Unie: Spartak Moskou.’


Ruth Oldenziel: 

‘Ze ziet zichzelf ongetwijfeld als vrijheidsstrijdster. Net als vele andere gewapende rebellen in de geschiedenis. Maar de ultieme vraag is natuurlijk wanneer een doel de middelen heiligt. In de praktijk blijkt dat een duivels dilemma. 

Ongewapend verzet kan zeer effectief zijn. Er bestaat dan ook een lange traditie van burgerlijke ongehoorzaamheid, van de ideeën van Tolstoj tot de echt ongewapende rebellie van verzetsleiders als Gandhi en Martin Luther King. Daar moet je echter wel bij aantekenen dat de laatste twee opereerden onder machthebbers die pretendeerden een rechtsstaat te besturen. De Britten geloofden oprecht dat zij de beschaving naar India brachten, en de Amerikaanse elite geloofde begin jaren zestig daadwerkelijk dat de rechten voor minderheden in de VS waren gewaarborgd.

Het doel van burgerlijke ongehoorzaamheid is dan ook de machthebbers tot schande te brengen: om aan te tonen dat zij niet in praktijk brengen wat ze in het openbaar belijden. Maar wat doe je als machthebbers helemaal niet pretenderen een rechtsstaat te besturen, zoals in nazi-Duitsland? Dan zal burgerlijke ongehoorzaamheid weinig effect sorteren. Dat was dan ook geen optie voor iemand als Gerrit van der Veen. Of gewapende strijd gerechtvaardigd is, hangt dan ook in belangrijke mate af van de politieke situatie in een land.’


James Kennedy: 

‘Ik twijfel er niet aan dat ze zichzelf beschouwt als vrijheidsstrijdster. Dat is ook haar grote meerwaarde voor de FARC: dat zij een van de laatste ware gelovigen is. Ook al blijkt uit haar dagboeken dat ook Nijmeijer twijfelt. Het is echter weinig zinvol iemand aan te duiden als vrijheidsstrijder – of als terrorist. Beide termen zijn ongelukkig, omdat ze de complexe werkelijkheid geweld aandoen.

Toen de FARC begin jaren zestig werd opgericht, had ze als gewapende beweging die de rechten van de kleine boeren verdedigde zeker legitimiteit. Er was sprake van een zeer bloedige burgeroorlog in Colombia. Buitenlandse investeerders hadden de regering ertoe aangezet kleine landeigenaren van hun grond te verjagen. Maar de bevrijdingsbeweging die de FARC was, begon al snel zelf allerlei vormen van onvrijheid te scheppen. De gedwongen rekrutering van minderjarigen is daar slechts één voorbeeld van.

Alle vormen van gewapende strijd hebben een eigen, vuile dynamiek. Ik denk dat Che Guevara bij uitstek het voorbeeld is van iemand die streed voor vrijheid en gerechtigheid, maar er tegelijkertijd niet voor terugdeinsde zelf onschuldige slachtoffers te maken als dat hem zo uitkwam. Wie zijn leven wijdt aan de gewapende strijd, moet op z’n minst rekening houden met in moreel opzicht hoogst ambivalente resultaten.’    

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Begrijp het heden, begin bij het verleden: met HN Actueel leest u historische achtergronden bij het nieuws van vandaag. Nu de eerste maand voor maar 1,99.

Nieuwste berichten

Cambodjaanse soldaat vecht aan de grens met Thailand
Cambodjaanse soldaat vecht aan de grens met Thailand
Interview

Geweld tussen Thailand en Cambodja laait steeds op door historische wraakgevoelens

Thailand en Cambodja beschieten elkaar al wekenlang aan de grens, met tientallen doden en een miljoen ontheemden tot gevolg. De landen ruziën over tempels, maar volgens historici zit er meer achter het conflict dan een paar territoriale claims. De huidige grens tussen Thailand en Cambodja werd bepaald aan het begin van de twintigste eeuw. Thailand,...

Lees meer
De Sabijnse maagdenroof, zeventiende-eeuws schilderij van Nicolas Poussin
De Sabijnse maagdenroof, zeventiende-eeuws schilderij van Nicolas Poussin
Interview

Epstein is niet uniek: machtige mannen komen al eeuwenlang weg met seksueel wangedrag

Amerika is in rep en roer door de deels vrijgegeven, maar grotendeels zwartgelakte Epstein-files. Seksueel misbruik door machtige mannen is een terugkerend historisch fenomeen, zegt historicus Marlisa den Hartog: ‘In de Renaissance gebeurde het ook, maar de maatschappelijke verontwaardiging is nu veel groter.’  Seksueel misbruik kwam in de Renaissance voor in alle lagen van de bevolking, maar mannen...

Lees meer
The stringer the man who took the photo poster
The stringer the man who took the photo poster
Recensie

Wie maakte de iconische Vietnamfoto van het ‘napalmmeisje’?

De foto van het rennende ‘napalmmeisje’ Kim Phuc in de Vietnamoorlog is een van de meest iconische oorlogsfoto’s. Fotograaf Nick Ut won er in 1973 de Pulitzerprijs mee, maar de Netflix-documentaire The Stringer betwist dat hij de maker van de foto is. Het begon drie jaar geleden met een onwaarschijnlijk telefoontje van Carl Robinson, ex-fotoredacteur...

Lees meer
Beatrice de Graaf portret
Beatrice de Graaf portret
Column

Nu de Amerikanen Europa in de steek laten, vraagt Beatrice de Graaf zich af ‘wanneer de pleuris uitbreekt’

‘De Verenigde Staten kunnen hun veiligheidsbehoefte niet handhaven – zelfs niet met enorme kosteninspanningen – zonder de steun van de bondgenoten.’ De kracht van de trans-Atlantische coalitie hangt af van ‘de aanhoudende kracht en wil van de VS om als leider op te treden’ en de instemming ‘van de coalitiepartners om een passend deel van...

Lees meer
Loginmenu afsluiten