Home Commentaar: Kamp Vught

Commentaar: Kamp Vught

  • Gepubliceerd op: 4 december 2002
  • Laatste update 07 apr 2020
  • Auteur:
    Bas Kromhout
  • 2 minuten leestijd

In het nieuwe opvangkamp voor alleenstaande minderjarige asielzoekers (ama’s), dat het ministerie van Justitie als experiment heeft laten opzetten, werd op 8 november jongstleden een persconferentie gehouden. Ik besloot erheen te gaan, omdat ik het gevoel had getuige te zullen worden van een historische gebeurtenis.

        
Ik kwam bij een oude kazerne, omheind met prikkeldraad. In een van de bakstenen gebouwen zaten journalisten tegenover vertegenwoordigers van de verschillende instanties die bij de ‘ama-campus’ betrokken zijn. Ze vertelden over het regime in het kamp. Dat de pubers er niet uit mochten zonder uitdrukkelijke toestemming en een zeer dringende reden. Dat iedereen een groene trui kreeg en dat je pas een rode aan mocht als je genoeg ‘prestatiepunten’ haalde. Dat jongens en meisjes strikt werden gescheiden. Dat er geen enkele privacy bestond en amper vrije tijd.
        
Ik probeerde zo objectief mogelijk te kijken en luisteren. Toch kon ik het niet helpen dat één gedachte voortdurend door mijn hoofd spookte: waarom staat dit ama-kamp uitgerekend in Vught? Kamp Vught is het dus. Ik heb de vraag aan niemand durven stellen en strikt genomen is de locatie ook irrelevant. Maar het geschilderde regime in het ama-kamp leek dusdanig fnuikend voor de ontwikkeling van pubers, en de mate van vrijheidsberoving zó groot, dat de ironie niemand kan zijn ontgaan.
        
Had ik de euvele moed wél gehad mij uit te spreken, dan was verontwaardiging mijn deel geweest. ‘Vergeet niet dat we hier met z’n allen democratisch voor hebben gekozen’, bezwoer C. Breugelmans, hoofd van het onderwijsteam, de verzamelde pers. Afgezien van de vraag of dat waar is, vond ik het juist geen geruststellende gedachte. Blijkbaar behandelen niet alleen fascistische regimes onschuldige pubers als criminelen.
       
Er is geen reden om aan te nemen dat de volwassen bevolking van vandaag superieur is aan die van de jaren dertig en veertig. Sinds de Tweede Wereldoorlog is in Nederland het vertrouwen in de overheid niet zo laag en de roep om repressieve maatregelen tegen afwijkende personen niet zo sterk geweest als nu. Ik wil niet zeggen dat dit onherroepelijk zal leiden tot een tweede shoah. Ik word alleen moe van het taboe op vergelijkingen met historische gebeurtenissen, die zo onbevattelijk heten dat ze onaanraakbaar zijn geworden. Het ‘nooit weer’ is afgezwakt van een heilige eed tot een geruststellende overtuiging, een slaapliedje.
        
Toen ik na de persconferentie terugliep naar het station, keek ik nog even achterom naar de donkere kazernegebouwen. Zou ik er nog eens terugkomen, over een paar jaar, als een parlementaire enquêtecommissie er haar onderzoek presenteert naar de misstanden in kamp Vught II?

Bas Kromhout is redactioneel medewerker van ‘Historisch Nieuwsblad’./I>

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Begrijp het heden, begin bij het verleden: met HN Actueel leest u historische achtergronden bij het nieuws van vandaag. Nu de eerste maand voor maar 1,99.

Nieuwste berichten

Beatrice de Graaf
Beatrice de Graaf
Column

Zo banaal zag Hitler eruit in close-up 

Beatrice de Graaf breekt een lans voor de beeldbiografie. 'Het levert een ander effect op dan filmpjes op het internet.'

Lees meer
Kinderen vieren de onafhankelijkheid van Oostenrijk op een oude Sovjettank
Kinderen vieren de onafhankelijkheid van Oostenrijk op een oude Sovjettank
Artikel

Oostenrijk laveert sinds 1955 tussen het Oosten en het Westen  

Na de Tweede Wereldoorlog werd Oostenrijk verdeeld in bezettingszones. In 1955 vertrokken de buitenlandse troepen en kreeg het zijn onafhankelijkheid terug. Het land bleef neutraal en taalde nooit naar een lidmaatschap van de NAVO of het Warschaupact.   Nog geen twee weken nadat de troepen van Jozef Stalin de nationaal-socialisten uit Wenen verjoegen, had Oostenrijk een...

Lees meer
De heckrund was een Arisch fantasiedier 
De heckrund was een Arisch fantasiedier 
Artikel

De heckrund was een Arisch fantasiedier 

Ooit leefde in Europa de auroch, een uitgestorven oerrund. Nazi-topman Hermann Göring wilde het terugfokken, zodat de Duitsers er als echte Germanen op konden jagen. De opdracht daarvoor ging naar zoöloog Lutz Heck, die een ‘heckrund’ in elkaar knutselde.  Nu zouden ze toch wat beleven… Op Schorfheide in Brandenburg waande Hitlers tweede man Hermann Göring...

Lees meer
Hoogmoedige Chamberlain dacht dat hij met Hitler kon onderhandelen. Trump lijkt daarin op hem
Hoogmoedige Chamberlain dacht dat hij met Hitler kon onderhandelen. Trump lijkt daarin op hem
Artikel

Hoogmoedige Chamberlain dacht dat hij met Hitler kon onderhandelen. Trump lijkt daarin op hem

Neville Chamberlain dacht dat hij vrede kon kopen door Tsjecho-Slowakije uit te leveren aan Hitler. Hij was niet alleen naïef, maar ook hoogmoedig. Na een lange en succesvolle carrière in de Britse politiek negeerde Chamberlain de adviezen van anderen. Is Donald Trump de nieuwe Neville Chamberlain? De Britse krant The Guardian en andere media wierpen...

Lees meer