Is het slechte voorjaar te wijten aan Mark Rutte? Als ik dit schrijf is het schitterend weer, maar we hebben een naargeestige lente achter de rug. In mei vroor het zelfs na IJsheiligen – 11 tot en met 14 mei – in het oosten des lands. Tegenwoordig ligt ongeveer alles aan de klimaatverandering, dus zelfs op de koudste meidag zag ik de weerman van het journaal nog de satellietkaart aanspreken om mij ervan te overtuigen dat het elders veel te warm was. Maar daar kom ik zo op.
Dat slecht weer en slechte politiek iets met elkaar te maken hebben, verzin ik niet zelf. In de Franse krant Le Figaro werd laatst de vraag opgeworpen of president François Hollande verantwoordelijk was voor de mauvaise méteo. Hollande is momenteel de kop van Jut. Nooit was er een impopulairder president, en bovendien ligt in Frankrijk álles aan de politiek, dus kreeg hij ook de overvloedige regenval in zijn schoenen geschoven.
Maar de krant had een wetenschappelijk argument. Het Amerikaanse onderzoeksbureau Gallup had in verschillende Europese hoofdsteden een opinieweertest gedaan. En genoteerd hoezeer de antwoorden afweken van de realiteit.
In Hongarije staat men niet heel opgewekt in het leven en is er gedonder met de autoritaire premier Orban. De ondervraagden bleken het aantal maandelijkse zonne-uren met negen te onderschatten. In Denemarken zijn ze opgetogen, hebben ze een leuke vrouwelijke premier, en werd het aantal zonne-uren met negen óverschat.
Perceptie is dus alles, en zeker als het over het weer gaat. Iedereen kent het fenomeen gevoelstemperatuur en weet hoeveel die kan afwijken van de échte temperatuur.
Nederland kon ik niet vinden in het Gallup-onderzoek. Maar net als in Frankrijk is het hier geen vrolijke boel. Qua consumentenoptimisme bevinden we ons net boven Slovenië, en dat zit met Griekenland en Portugal echt in het degradatieklasje. Het vertrouwen in de regering is op een dieptepunt beland. Bij Maurice de Hond hebben de regeringspartijen PvdA en VVD nog veertig zetels – ternauwernood de helft van het werkelijke aantal. Over het Nederlandse weer hoef ik u niets te vertellen. Werden we beter geregeerd, dan zou het minder regenen – er lijkt me geen speld tussen te krijgen.
Maar nu het historische deel. Terwijl ik dit schrijf, staat half Duitsland onder water. Het tweede zogeheten Jahrhundertwasser in tien jaar. En de hoogste stand van de Donau in een half millennium. Mijn stelling is dat het slechte weer misschien te wijten is aan Mark Rutte, maar vooral aan het bijhouden van de meterstanden.
Nu gaat het over het waterpeil van de Donau, dat inderdaad al eeuwenlang wordt gemeten. Maar ook zonder overstroming gaat er geen week voorbij of er is een weerrecord te melden. Warmste dag, koudste nacht, natste week, droogste maand – de superlatieven vliegen je om de oren. De gevolgtrekking is uiteraard dat er iets heel bijzonders aan de hand is. Wat dat is wordt ons telkenmale door de journaalweerman ingewreven: het klimaat gaat eraan, en dat is onze schuld.
De realiteit is aanzienlijk prozaïscher. Vroeger bestonden de spullen niet om zo exact te meten, ontbrak ook de obsessie met meten is weten en met records – zie ook de sport. Van Elizabethsvloed tot Zeeuwse overstroming, het weer was in Gods hand, dus wat zou je je druk maken?
Twintig jaar geleden was het persoonlijke politiek; nu is het weer politiek geworden. Uit dat onderzoek van Gallup bleek dat de helft van de Amerikaanse Obama-aanhangers vond dat een eventuele opwarming van de aarde aan de mens te wijten was. Bij de Republikeinen was dat nog geen 30 procent. De opwarming is links, dat weet iedereen.
Nu zult u zeggen dat dat aan die egoïstische Republikeinen ligt, die er een mentaliteit op na houden van na ons de zondvloed. Dat is vast waar. Maar het neemt niet weg dat linkse zorgen over het klimaat meer zeggen over links dan over het klimaat. Waar iedereen het goddank wel over eens is: vroeger was het weer beter.
De Fransen hadden hun Zonnekoning. Sinds François Hollande totaal verregende tijdens de rijtoer bij zijn inauguratie als president, wordt hij in de Britse pers aangeduid als Rain Man. Dát zal onze Mark Rutte in elk geval niet overkomen. ‘Door de regen en de wind’, zoals het koningslied leert, onze premier blijft het zonnetje in huis.
Dit artikel is exclusief voor abonnees
