Normaal

Soms vrees ik een wat al te onnozele indruk te maken. Ik heb het liever over de politieke geschiedenis van de kamerplant dan over Srebrenica, liever over Istanbul waar ik net vandaan kom dan over de moord op Pim Fortuyn. Dat mag je trouwens niet meer zo zeggen, de moord op Pim Fortuyn, je moet, heb ik gemerkt, zeggen: de afschuwelijke moord op Pim Fortuyn. Rosenmöller en andere sidderende politici doen niet anders. Alsof ze zich willen onderscheiden van de volkstammen die het over een aangename moord hebben.

        Wat me bezighoudt is die demonisering. Stel nou dat Fortuyn wél volledig vergelijkbaar was met Haider en Le Pen, hoe zou dan op de moord zijn gereageerd? Zouden Spong en de zijnen dan hebben geconcludeerd dat Fortuyn de kogels aan zichzelf te danken had? Nee, natuurlijk niet.
        Maar toch, we hebben Kedichem gehad, de brand in het hotel waar Janmaat en zijn club vergaderden. Mevrouw Janmaat raakte er invalide door, er was verontwaardiging maar niet in grote mate. Stel dat de leider van de Centrum Partij bij die gelegenheid was omgekomen, hoe zou er zijn gereageerd? Gematigd denk ik. Een aanslag van een geïsoleerde, dolgedraaide groep, zou – terecht – zijn vastgesteld.
         Misschien is de verklaring wel eenvoudig: bij een moord op een impopulaire man volstaat de vaststelling dat een gek aan het werk was, bij een in brede lagen hooggewaardeerde figuur is dat onvoldoende. Een ‘grote’ persoonlijkheid verdient een ‘grote’ moordenaar. De krankjorume kwakkelaar uit Harderwijk doet afbreuk aan de grandeur van Fortuyn. Dan liever de gevestigde politici en de complete redactie van NRC Handelsblad.
        Hoe absurd de aanklacht van Spong en Hammerstein is blijkt uit een persbericht dat de advocaten van Jorg Haider rondstuurden op 21 mei. De heer Haider overweegt een strafklacht in te dienen tegen Spong en Hammerstein. Haider is diep beledigd dat de advocaten de vergelijking met hem demoniserend noemen. Want daarmee ‘stellen zij Dr Haider gelijk aan de duivel’. En dat terwijl we het hier toch over een keurig verkozen politicus hebben. Het wachten is op een persbericht van de Duivel waarin hij protesteert tegen het ongenuanceerde, negatieve beeld dat welbewust door Nederlandse politici en media van hem wordt geschetst.
        Ja, het was interessant in Istanbul. Ze hebben daar verkeerslichten die aftellen, je ziet hoeveel seconden je nog voor rood moet wachten. Dat is geruststellend. Bij de havens en op de vismarkt kun je voor twee kwartjes een mosseldolma kopen, een mossel gevuld met in smakelijke vinigrette gegaarde rijst. En in de bazaar werd een dolma-automaat aangeboden, je stopt de rijst er in, doet er een druivenblad bij en draaien maar.
        Nog even Fortuyn. Dat standbeeld zal er, dankzij de geheel belangenloze medewerking van Gordon en Vannessa, wel komen. De gemeente Rotterdam doet er verstandig aan het niet naast Fortuyns huis te zetten, maar ergens op een parkeerterrein aan de rand van de stad. Het zal nog jarenlang middelpunt zijn van hoogst onprettige extreem rechtse manifestaties.