Nog steeds ruziën Spanje en Engeland over Gibraltar, dat in 1704 in Britse handen kwam. Het bezoek van prinses Anne aan de rots leidde tot boosheid onder de Spanjaarden.
door Gijs Versteegen/ Madrid
Driehonderd jaar later zit het de Spanjaarden nog steeds dwars: na een mislukte aanval op Barcelona in 1704 zakten 55 Nederlandse en Britse oorlogsschepen tijdens de Spaanse successieoorlog af naar het zuidelijkste puntje van Spanje. Daar viel de vloot onder leiding van admiraal Rooke de Spaanse rots Gibraltar aan. Met hevig kanongeschut kreeg de oorlogsvloot de zestig Spaanse soldaten en een paar honderd gewapende vrijwilligers op de knieën. Met het Verdrag van Utrecht In 1713 werd Gibraltar officieel afgestaan aan de Britten. ‘La Roca’ werd ‘The Rock’.
Toen begin 2004 bekend werd dat de Britse prinses Anne Gibraltar zou bezoeken, wekte dat de toorn van de toenmalige Spaanse president José María Aznar. De president liet boos weten dat de Spanjaarden geen zin meer hadden om mee te doen met een tentoonstelling over de Vrede van Londen, die vierhonderd jaar geleden was getekend tussen Engeland en Spanje.
Prinses Anne besloot toch naar ‘the Rock’ te vertrekken. Inmiddels had in Spanje een regeringswisseling plaatsgevonden, maar ook de kersverse regering onder leiding van Zapatero was niet blij met het bezoek. ‘De feestelijkheden treffen een gevoelige plek bij het Spaanse volk,’ reageerde het ministerie van Buitenlandse Zaken. De conservatieve krant ABC omschreef de het feest als ‘de driehonderdste verjaardag van de bezetting van Gibraltar door zeerovers’.
De Engelse regering probeerde Spanje te sussen. Londen verklaarde dat Anne helemaal niet vanwege de feestelijkheden naar Gibraltar vertrok; het zou slechts een toevallige samenloop van omstandigheden zijn. En zo kwam Anne uiteindelijk op Gibraltar aan, gekleed in een roze mantelpak, getooid met fuchsiakleurige hoed. Op het vliegveld werd ze ontvangen met een salvo van kanongeschut.
De bewoners van Gibraltar konden er niet warm voor lopen. Niet omdat zij voorstanders zijn van Spaanse soevereiniteit. Integendeel, het bezoek van prinses Anne was hun eigenlijk te min. Minstens de koningin of prins Charles had moeten komen; dat had nog meer kwaad bloed gezet bij hun Spaanse buren en was daarom veel leuker geweest.
Slechts een handjevol bewoners kwam de prinses begroeten. Anne, op haar beurt, ging niet naar de officiële herdenking op 4 augustus. Dat leek een troost voor Spanje. Maar toen bij die plechtigheid wel de Engelse minister van Defensie verscheen, laaide de boosheid bij de Spaanse regering toch weer op.
Dit artikel is exclusief voor abonnees
