Home Geschiedenis met een wow-factor

Geschiedenis met een wow-factor

  • Gepubliceerd op: 26 september 2022
  • Laatste update 08 nov 2022
  • Auteur:
    Rick Timmermans
  • 6 minuten leestijd
Geschiedenis met een wow-factor

Axel Stam, beter bekend op Instagram als The Dutch Historian, voorziet zijn volgers meerdere keren per week van bijzondere verhalen uit de Nederlandse geschiedenis. De amateurhistoricus, die in het dagelijks leven laboratoriummanager is, vindt dat een leuke, maar ook belangrijke bezigheid. ‘Geschiedenis verklaart het heden en brengt nuance.’

Vanaf januari 2020 probeert Axel via zijn Instagramaccount de interesse in geschiedenis aan te wakkeren. Door opmerkelijke verhalen uit de Nederlandse geschiedenis naar buiten te brengen op een toegankelijke manier, heeft hij ondertussen 25.600 volgers weten te vergaren. Die verhalen variëren van vergeten ludieke biografieën over bijvoorbeeld Nederlandse piraten en ruimtevaarders, tot posts over kolonialisme en Nederlandse SS’ers. Hoe interesseert Axel duizenden mensen voor zijn uiteenlopende geschiedenissen?

Hoe is je interesse voor geschiedenis begonnen? 

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Dit artikel op Historischnieuwsblad.nl is alleen toegankelijk voor abonnees. Met liefde en zorg werken wij iedere dag weer aan de beste historische verhalen door toonaangevende historici. Steun ons door lid te worden voor maar €4,99 per maand, de eerste maand €1,99. Log in om als abonnee direct verder te kunnen lezen of sluit een abonnement af.

‘Geschiedenis is mijn passie. Ik heb  scheikunde gestudeerd, maar de fascinatie met geschiedenis begon al in de kleuterklas. Ik heb alle geschiedenisboeken uit de lokale bibliotheek gelezen. Hoewel ik nu scheikundige ben, zie ik het vooral als een uit de hand gelopen hobby. Op het lab ben ik met getalletjes bezig, maar zodra ik thuis kom heb ik ruimte in mijn hoofd en energie om met geschiedenis aan de slag te gaan.’

‘De geschiedenis is een onuitputtelijke bron’

Hoe maakte je van je hobby een succesvol Instagramaccount? 

‘Aanvankelijk deed ik niets anders dan op geschiedenisvakantie gaan naar historische plekken of mooie musea, en af en toe op een verjaardag een leuk verhaal daarover vertellen. Toen dacht ik: sociale media zijn platforms waarop vooral jongere mensen voornamelijk naar niet nuttige dingen kijken. Hoe mooi zou het zijn als je van sociale media ook iets kan opsteken? In het begin was het natuurlijk meer voor de lol. Je hebt geen volgers en je denkt: wat ben ik eigenlijk aan het doen? Maar door de coronacrisis had ik ineens super veel tijd voor dit account. Vervolgens raakte het allemaal in een stroomversnelling.

Toen ik ineens duizend volgers had, dacht ik dat het misschien wel iets kon worden. Dat er naast de ongeveer tweehonderd volgers die mij persoonlijk kennen nog achthonderd willekeurige mensen waren die mijn posts schijnbaar het lezen waard vonden, had ik niet verwacht. Opeens begon het ergens op te lijken.’

Wat voor verhalen vertel je?

‘Het basisidee achter het account is: geschiedenis toegankelijk maken. Ik gebruik altijd mijn broertje als voorbeeld. Hij heeft niets met geschiedenis. Maar als hij het in hapklare brokken in het Nederlands voorgeschoteld krijgt met een mooie afbeelding erbij, dan vindt hij het leuk. Het moet zo simpel en aantrekkelijk mogelijk zijn. Ik richt me ook alleen op Nederland, zodat de lezer zich makkelijker in het verhaal herkent.

Het interview gaat verder onder de afbeelding.

Axel brengt regelmatig bezoeken aan historische sites. Hier bezoekt hij Kasteel Doorwerth, dat tijdens de Tweede Wereldoorlog in de frontlinie lag en werd verwoest.

In het begin was ik er wel bang voor dat de ideeën op zouden raken. Maar geschiedenis is echt een onuitputtelijke bron. Ik heb nu ongeveer zeshonderd onderwerpen op mijn lijst, waarvan ik er driehonderd heb uitgewerkt. En die wordt continu aangevuld met dingen die ik in een museum of een boek tegenkom, of met onderwerpen die iemand me aanraadt. Ik las bijvoorbeeld laatst in het Noord-Hollands Dagblad over raketlanceringen op Texel in de jaren vijftig. Daar had ik nooit eerder van gehoord. Dan ga ik op zoek naar informatie en beeldmateriaal in een boek of artikel en heb ik weer een post. Dat probeer ik twee à drie keer in de week te doen.’

Is het lastig om luchtige en serieuze onderwerpen in evenwicht te houden?

‘Een van mijn eerste posts bevatte een grafiek waarin ik de waarde van de VOC vergeleek met het BBP van Nederland en Japan vandaag de dag. Dat leek me best een interessante statistiek. Ik kreeg daarop veel kritische reacties, waarbij lezers mij wezen op de schaduwkanten van de VOC. Opmerkelijk genoeg kreeg ik ook reacties van “VOC-gekkies”, die zo’n post juist helemaal geweldig vinden. Dat was wel een sleutelmoment voor mezelf om zorgvuldiger te werk te gaan. Daar heeft mijn vriendin, zij werkte in de culturele sector, ook een belangrijk rol in gespeeld. Wat ik nu doe is “succesverhalen” afwisselen met posts over de “donkere kanten” van de geschiedenis, en in die verhalen zelf ook nuances aanbrengen. Hoe vaker je dat doet, hoe meer ervaring je ermee krijgt. Gevoelige historische thema’s met anderen bespreken helpt ook . Veel onderwerpen zijn beladen. Daar kan je niet voorzichtig genoeg mee omgaan.’

Waarom spreekt het verleden mensen zo aan, denk je?

‘Allereerst vanwege de mooie of interessante verhalen. Of die nou over voetbal of over geschiedenis gaan. De herkenbaarheid is daarnaast belangrijk, en de wow-factor. Dat je iets leest waarover je nooit eerder gehoord hebt. Een voorbeeld daarvan is mijn post over Nederlands-Brazilië. Veel mensen zijn bekend met de geschiedenis van Nederlands-Indië. En sommigen weten nog dat New York ooit Nieuw-Amsterdam was. Maar de meesten kennen  niet de “vergeten kolonie” Nederlands-Brazilië. Zo’n moment van verbazing triggert mensen om verder te lezen.’

 

Je bezoekt ook veel musea en gaat op reis om verhalen te vinden. Welk bezoek maakte de meeste indruk?

‘Ik vond het heel tof om Eerste Wereldoorlogmusea te bezoeken. Zo ben ik met mijn vrienden naar Verdun en Ieper geweest. Maar Auschwitz was het meest indrukwekkend. Dat is onbeschrijfelijk. Ik werd er stil van.’

Is het belangrijk voor je volgers dat het verleden tastbaar is?

‘Ja, want ik denk dat dat de manier is waarop de geschiedenis niet vergeten wordt. Je hebt altijd een select groepje dat zich professioneel met het verleden bezighoudt. Het zijn de musea, maar ook social media, websites en tijdschriften, die juist het grotere publiek kunnen bereiken. Op die manier kan geschiedenis een breed publiek aanspreken.’

‘Mijn account is vooral een uit de hand gelopen hobby’

Waarom moeten we het verleden niet vergeten?

‘Het is belangrijk om inzicht te krijgen in het verleden om het heden te begrijpen. Die verbinding tussen het verleden en het heden wordt door veel mensen onvoldoende erkend. Als je bijvoorbeeld kijkt hoe de emancipatie van de vrouw zich sinds de jaren vijftig heeft ontwikkeld, dan is het kwalijk als mensen door een gebrek aan historische besef daarover oordelen en feiten verdraaien. Geschiedenis zorgt voor nuance.’

Axel’s Instagramaccount vindt u via deze link.