Charles de Gaulle had een hekel aan het presidentiële Elysée-paleis. Hij was erg katholiek en kon niet vergeten dat Madame de Pompadour, bijzit van koning Lodewijk XV, er ooit gewoond had. Ook was zijn voorganger-collega Felix Faure er overleden, in het liefdesbed dat hij deelde met wat toen een lichtekooi heette. De Gaulle zelf stond streng in het leven en at het liefst een tosti met zijn vrouw. In zijn biografie is verder vermeldenswaard dat de generaal bij het verlaten van een presidentieel vertrek zélf het lichtknopje bediende.

Zo kom ik op de huidige president, François Hollande. Over hem heeft zijn ex-vriendin Valérie Trierweiler zojuist uitgebreid uit het paleis geklapt. Ze woonde twintig maanden met Hollande op het Elysée en noemde haar boek niet ongeestig Merci pour ce moment – bedankt voor dit moment, zoals tv-verslaggevers te horen krijgen als hun drie minuten erop zitten. Ruim een half miljoen stuks zijn er in een dikke maand verkocht, van een boek dat het vertrouwen van de Fransen in hun leider niet zal helpen.

Begin dit jaar was het ineens afgelopen met de relatie, nadat het boulevardblad Closer de beroemde foto had gepubliceerd van de president, achter op de motor van zijn veiligheidsagent, op weg naar zijn stiekeme vriendinnetje, voorzien van integraalhelm om herkenning te voorkomen. Valérie Trierweiler, die zich laat kennen als een gepatenteerde hysterica, stort subiet in. Daarna komt de achtervolgingsscène in de presidentiële slaapkamer. Zij op zoek naar zo veel mogelijk pillen om er een eind aan te maken, de president erachteraan om haar tegen te houden.

Dat stond allemaal in de krant. Onthullender is wat erop volgt. De ingestorte Trierweiler wordt opgenomen en twee weken platgespoten in opdracht van de president. Daarna mag ze bijkomen in het buitenverblijf La Lanterne in Versailles. Ze knapt een beetje op, overweegt of ze François zal vergeven, want ze houdt nog altijd zoveel van hem et cetera. Maar het hoeft niet meer. Niet van Hollande zelf, maar via de Franse Rijksvoorlichtingsdienst hoort ze dat de relatie ten einde is.
 

Op een gewone werkdag stuurde Hollande 29 sms’jes naar zijn ex

Dat is Frankrijk, waar openbaar en privé als lianen met elkaar zijn verstrengeld. Niet maatgevend is dat de president zijn kantoor bewoont – dat doen zijn Amerikaanse collega en de Britse premier ook. Wel veelzeggend is dat álle ministers een appartement hebben boven op hun departement, dat uiteraard geen naargeestige betonnen blokkendoos is, maar een achttiende-eeuws hôtel particulier. De macht gebruiken voor je particuliere sores, dat is in Parijs nog altijd normaal en uiteraard volkomen corrumperend.

Maar de gang van zaken zegt ook veel over Hollande zelf. Te slap om de relatie zelf uit te maken, alleen maar bezig met zichzelf en de gapende diepte van zijn populariteit. Lang voordat er sprake was van het overspel-met-integraalhelm, gaat het met de president en zijn peilingen al slecht. Hollande werkt steeds harder, maakt uren en uren, laat officieel bekendmaken dat hij geen enkele vrije dag meer neemt. Maar hij is niet in staat om één beslissing te nemen die zoden aan de dijk zet voor de Franse economie.

Als deze komedie maatgevend is voor de moderne Franse machtsuitoefening – en met de kamermeisjesavonturen van collega Dominique Strauss-Kahn in het achterhoofd denk ik dat dat zo is –, dan is het saldo treurig. Frankrijk gaat bergaf, Hollande voert in New York gesprekken met Poetin en Obama. Tussen de topontmoetingen door vindt hij ruimschoots de tijd om zijn voormalige première dame tientallen sms’jes te sturen. Of ze alsjeblieft terugkomt, dat hij nog zoveel van haar houdt, dat alles weer wordt zoals het was. Maar Trierweiler wil niet meer.

Trierweiler wil niet terug naar de damesvleugel van het Elysée; ze wil haar eigen vleugels uitslaan. Op 4 juli van dit jaar telt ze de sms’jes van de president: 29 stuks. Negenentwintig sms’jes op een doordeweekse dag, van de man die Frankrijk uit het dal moet halen. Lees dat boek, en de volgende keer dat u in Parijs langs de bewaakte poort van het presidentiële paleis loopt, zult u beslist minder onder de indruk zijn.