Home ‘Kissinger was een idealist’

‘Kissinger was een idealist’

  • Gepubliceerd op: 30 november 2015
  • Laatste update 01 dec 2023
  • Auteur:
    Bas Roetman
  • 6 minuten leestijd
Kissinger en Nixon

Henry Kissinger (1923) was de beroemdste Amerikaanse diplomaat van de Koude Oorlog. Samen met president Nixon zorgde hij voor detente in de relatie tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie in de jaren zeventig. Historicus Niall Ferguson schreef een boek over Kissingers leven tot zijn aanstelling als Nationaal Veiligheidsadviseur in 1968. ‘Het meeste wat over Kissinger is geschreven gaat over zijn politieke loopbaan. Zijn leven vóór die periode is onderbelicht. Je moet wel een hart van steen hebben wil je niet onder de indruk zijn van zijn vroege leven.’ 

Niall Ferguson is professor Geschiedenis aan de universiteiten van Harvard en Oxford en staat bekend als rechts-conservatief. Hij steekt zijn vaak controversiële mening niet onder stoelen of banken. Zo verdedigt hij de Europese koloniale exploitatie van Afrika.

Meer historische context bij het nieuws? Schrijf u in voor onze gratis nieuwsbrief.

Ontvang historische artikelen, nieuws, boekrecensies en aanbiedingen wekelijks gratis in uw inbox.

Henry Kissinger 1923-1968: de idealist is het eerste deel van een nieuwe biografie op basis van duizenden nieuwe dagboekfragmenten. Het algemene beeld van Kissinger is dat van een Realpolitiker pur sang: een politicus die nuchter werkt aan het bereiken van zijn doel, soms met veronachtzaming van ethiek en politieke principes. Volgens Ferguson moeten we dit beeld herzien. ‘Kissinger was een idealist, meer een academicus dan een machtsbeluste, koudbloedige politicus.’

Heinz Kissinger werd in 1923 geboren in Fürth, een industriestad in Beieren. Vanwege de steeds zwaardere leefomstandigheden en het groeiende antisemitisme vluchtten Kissinger en zijn familie in de jaren dertig naar de Verenigde Staten.

Dit artikel is exclusief voor abonnees

Dit artikel op Historischnieuwsblad.nl is alleen toegankelijk voor abonnees. Met liefde en zorg werken wij iedere dag weer aan de beste historische verhalen door toonaangevende historici. Steun ons door lid te worden voor maar €4,99 per maand, de eerste maand €1,99. Log in om als abonnee direct verder te kunnen lezen of sluit een abonnement af.

Kissinger groeide op als Jood in nazi-Duitsland en ondervond aan den lijve hoe mensen vervuld van haat kunnen zijn. Maakte dit het hem cynischer?
‘Kissinger was negen jaar oud toen Hitler aan de macht kwam en vijftien toen hij Duitsland verliet. Als jongen was hij was niet bezig met politiek, maar met meisjes, school en vooral voetbal. Hoewel hij in elkaar werd geslagen en alleen nog maar naar een Joodse school mocht, heeft dit niet veel impact gehad.

Van grotere impact was zijn terugkeer naar Duitsland als soldaat en later als nazi-jager. Kissinger was bij de bevrijding van concentratiekamp Ahlem, vlakbij Hannover. Hij was diep onder de indruk van wat hij zag. Al zijn joodse familieleden waren in de oorlog omgebracht.

Dit waren de belangrijkste gebeurtenissen van zijn jongvolwassen leven, pas daar kwam het goed bij hem binnen hoe verdorven de mens kan zijn. Desondanks maakten al deze ervaringen hem naar eigen zeggen niet cynischer.’

Na de oorlog keerde Kissinger terug naar de VS en begon hij een studie aan Harvard. Wat voor student was hij?
‘Kissinger was een echte academicus. Hij was zeer ambitieus op intellectueel gebied en wilde graag serieus genomen worden. Fritz Kraemer, Kissingers mentor in het leger, spoorde hem aan om naar Harvard te gaan en om filosofie en geschiedenis te studeren.’ 

‘Ook al zou het communistisch systeem economisch efficiënter zijn dan het kapitalisme van het westen, dan nog moest het worden afgekeurd’

‘Hij was een workaholic en ploegde vlijtig door bergen historische en filosofische werken. Hij sliep nauwelijks. Zijn intellect en arbeidsethos brachten hem ver. Kissinger was een groot bewonderaar van Immanuel Kants idealisme, dat de geestelijke wereld boven de materiële wereld stelde. Daarnaast kon hij zich vinden in het belang dat Kant aan vrijheid hechtte.’
 

Niall Ferguson
Niall Ferguson.

‘Kissinger kwam tot de conclusie dat de Verenigde Staten zijn superioriteit in de Koude Oorlog niet moesten koppelen aan een beter economisch systeem, maar aan vrijheid. Ook al zou het communistisch systeem economisch efficiënter zijn dan het kapitalisme van het westen, dan nog moest het worden afgekeurd. Waar het volgens Kissinger in de Koude Oorlog daadwerkelijk om draaide was de vrijheid van het westen tegenover het totalitarisme van de Sovjet-Unie.’

Had Kissinger al op vroege leeftijd de ambitie om het Witte Huis te bereiken?
‘Ik dacht eerst van wel maar tijdens het schrijven kwam ik erachter dat dit niet het geval was. Als beleidsadviseur verbond Kissinger zich aan Nelson Rockefeller, die tot drie keer toe het presidentschap aan zich voorbij zag gaan. Iemand die werkelijk ambitieus en machiavellistisch is, had Rockefeller al lang laten vallen.

Kissinger was minder berekenend dan mensen vaak denken. Toen Richard Nixon hem aanbood om zijn Nationaal Veiligheidsadviseur te worden was niemand meer verrast dan hijzelf. Hij had absoluut niets gedaan om Nixon te paaien, zelfs het tegenovergestelde: hij beledigde hem in het openbaar.’

De titel van uw boek is Kissinger: de idealist. Waarom was Kissinger volgens u een idealist, en niet de berekenende, machtsbeluste politicus die we kennen? Moeten we ons beeld van Kissinger herzien?
‘Eind jaren zestig is een kentering te zien in Kissingers wereldbeeld. Het idealisme bood voor Kissinger geen antwoord op de vraag hoe de Verenigde Staten op diplomatieke wijze het conflict in Vietnam, dat steeds verder verhevigde, moesten oplossen.

In Kissingers papieren vond ik een ongepubliceerd boek over Otto von Bismarck, de beroemde Duitse staatsman uit de negentiende eeuw. In het boek bekritiseert hij Bismarck voor zijn gebrek aan moraliteit, maar bewondert hij tegelijkertijd zijn strategisch inzicht en daadkracht.

Kissinger kreeg langzamerhand door dat deze laatste kwaliteiten onmisbaar zijn voor goed buitenlandbeleid, en zag in dat de Verenigde Staten alleen door goede strategie het moeras van de oorlog in Vietnam uit kon komen. ‘Kissinger bewonderde Bismarck om zijn strategisch inzicht en daadkracht’

Deze verandering in Kissingers denken was heel belangrijk bij zijn aanstelling als Nationaal Veiligheidsadviseur door president Nixon in 1968. De twee kwamen steeds meer op één lijn. Hoewel het te vroeg is voor conclusies, wijst alles erop dat Kissinger eind jaren zestig steeds meer een realist werd in plaats van een idealist.

We moeten ons beeld echter herzien als het gaat om zijn leven tot de jaren zestig. Hij was in die periode een idealist, niet de berekenende realist die we kennen.’

kissinger de idealist

Meer weten

Henry Kissinger 1923-1968: de idealist
Niall Ferguson
1152 p. Hollands Diep, €59,99